Σε πανευρωπαϊκή συνάντηση αιρετών των τοπικών και εθνικών κοινοβουλίων και του ευρωκοινοβουλίου στο Παρίσι συμμετείχε το διήμερο 26-27 Οκτωβρίου ο Κώστας Πουλάκης, εκπροσωπώντας την περιφερειακή αυτοδιοίκηση εκ μέρους του «Συνασπισμού» στην πανευρωπαϊκή συνάντηση με τίτλο «Αιρετοί για μια Εναλλακτική» (Parliamentarians for an Alternative), την οποία διοργανώνει το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) και στην οποία έχουν κληθεί να μετάσχουν ευρωβουλευτές, βουλευτές και περιφερειακοί σύμβουλοι των κομμάτων της Αριστεράς από όλη την Ευρώπη.
Οι επιμέρους θεματικές της συνάντησης είναι τρεις : (α) «Στρατηγικές αντίστασης και εναλλακτική στα σχέδια λιτότητας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο» (Resistance strategies and alternative to austerity plans at national and European levels), (β) «Πώς να προστατέψουμε την εργασία και τα δικαιώματα των εργαζομένων;» (How to protect employment and workers'rights?) και (γ) «Πώς να αποκτήσουμε τον έλεγχο πάνω στις δημοσιονομικές και οικονομικές επιλογές;» (How to gain power on budgetary and economic choices?). Ο Κ. Πουλάκης τοποθετήθηκε στο στο πλαίσιο της πρώτης θεματικής συζήτησης και η εισήγησή του είχε θέμα τις δράσεις αντίστασης, αλληλεγγύης και διαμόρφωσης μιας εναλλακτικής πρότασης στο επίπεδο της περιφερειακής αυτοδιοίκησης, όπως αυτές εξειδικεύονται στην Ελλάδα του μνημονίου.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φίλοι και φίλες,
Πριν μπω στο κυρίως θέμα της τοποθέτησής μου, θα ήθελα να ξέρετε ότι μας δίνει μεγάλο κουράγιο η σημερινή συνάντηση, γιατί αποδεικνύει ότι οι αιρετοί της ελληνικής Αριστεράς, στο ευρωκοινοβούλιο, στο εθνικό και στα τοπικά μας κοινοβούλια δεν είμαστε μόνοι στην προσπάθειά μας να υψώσουμε ένα ανάχωμα απέναντι στη βαρβαρότητα του νεοφιλελευθερισμού, την οποία η ελληνική κοινωνία βιώνει με ιδιαίτερα επώδυνο τρόπο λόγω των μνημονίων, αλλά και να προβάλλουμε μία εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την τρέχουσα κρίση. Μας γεμίζει ελπίδες η σκέψη ότι οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές μας σε όλη την Ευρώπη είναι στο πλευρό μας και δίνουν παράλληλα με μας τον ίδιο αγώνα στα δικά τους κοινοβούλια.
Στα λίγα λεπτά της παρέμβασής μου θα προσπαθήσω να σας παρουσιάσω τις βασικότερες πλευρές της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής, η οποία στην Ελλάδα, λόγω των μνημονίων, ξεδιπλώνεται σε όλη της την έκταση, καθώς επίσης και να σας παραθέσω τις δικές μας στρατηγικές αντίστασης και εναλλακτικής, όπως εξειδικεύονται στην περιφερειακή πολιτική του κόμματός μας.
Στην Ελλάδα σήμερα, με όχημα το χρέος, εκτυλίσσεται ίσως το πιο προωθημένο, τουλάχιστον από την εποχή του Friedman και της Thatcher, νεοφιλελεύθερο πείραμα. Η επίθεση που δέχεται η ελληνική οικονομία και κοινωνία είναι πρωτοφανούς βιαιότητας. Εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών καταργούνται εν μία νυκτί, μισθοί, συντάξεις και επιδόματα κοινωνικού χαρακτήρα περικόπηκαν δραματικά, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, το σύνολο του δημόσιου πλούτου, των υποδομών, των φυσικών πόρων και των κοινωνικών υπηρεσιών ιδιωτικοποιούνται, το σύστημα δημόσιας υγείας και παιδείας διαλύεται.
Μετά από δύο και πλέον χρόνια εφαρμογής της σκληρής νεοφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας, όχι μόνο το χρέος δεν έχει καταστεί βιώσιμο, αλλά έχει δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα εκρηκτικό οικονομικό και κοινωνικό μείγμα, το οποίο συμπυκνώνεται στον φαύλο κύκλο : ύφεση – ανεργία – φτώχεια.
Στο κοινωνικό επίπεδο, τα στοιχεία είναι αποκαρδιωτικά. Η ανεργία τον Ιούλιο του 2012 (τελευταία διαθέσιμα επίσημα στοιχεία) ανήλθε σε 25,1% και πλήττει ιδιαίτερα τις γυναίκες (29,0%) και τους νέους (54,2%). Εξίσου άσχημη είναι και η κατάσταση στο χώρο των μικρών και μεσαίων εμπόρων και αυτοαπασχολούμενων, οι οποίοι αναγκάζονται να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, ενώ περίπου οι μισοί δεν έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, διότι δεν μπόρεσαν να καταβάλουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
Θα μπορούσα επί ώρα να σας παραθέτω στοιχεία για την τραγική κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας. Θα αναφέρω μόνο ένα τελευταίο, σοκαριστικό κατά τη γνώμη μου, στοιχείο, που ήρθε στη δημοσιότητα με αφορμή την πρόσφατη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας : περίπου μισό εκατομμύριο παιδιά στην Ελλάδα, επί 11 εκατομμυρίων συνολικού πληθυσμού, σύμφωνα με τη UNICEF, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Όπως μπορεί κανείς εύκολα να καταλάβει από τα ελάχιστα – τελείως ενδεικτικά – στοιχεία που σας ανέφερα, στην ελληνική κοινωνία επικρατεί η απελπισία, η ανασφάλεια και ο φόβος. Γι’ αυτό και εμείς από την πλευρά μας θεωρήσαμε ότι ο στόχος και ο ρόλος μας ως Αριστεράς μέσα σε αυτές τις συνθήκες συμπυκνώνεται στο εξής τρίπτυχο : ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στα κυβερνητικά μέτρα – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ μεταξύ των πολιτών που πλήττονται από την κρίση και τα μνημόνια – ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ πρόταση για μια αριστερή διέξοδο από την κρίση.
Αυτή την τριπλή στρατηγική προσπαθούμε σήμερα να υλοποιήσουμε και στο επίπεδο της περιφερειακής αυτοδιοίκησης, με τις μικρές δυνάμεις που διαθέτουμε εκεί (σε κάθε περιφέρεια – με εξαίρεση την πρωτεύουσα – έχουμε από έναν ως δύο εκπροσώπους). Βασικό στοιχείο που καθορίζει δυστυχώς τα περιθώρια δράσης μας στις περιφέρειες της Ελλάδας είναι το γεγονός ότι η περιφερειακή αυτοδιοίκηση – η οποία αποτελούσε πάγιο αίτημα των δημοκρατικών και αριστερών πολιτών – θεσπίστηκε μόλις το 2010 και εντάχθηκε εξ αρχής στο πλαίσιο των μνημονίων, της λιτότητας και των περικοπών σε πόρους και προσωπικό. Έτσι, το θεσμικό πλαίσιο της περιφερειακής αυτοδιοίκησης είναι εξαιρετικά περιοριστικό, αντιδημοκρατικό και μονομερώς προσανατολισμένο στην εξυπηρέτηση των σκοπών της πολιτικής της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων και η δημοκρατική συγκρότηση και λειτουργία των περιφερειακών συμβουλίων είναι αρκετά περιορισμένη.
Στο πλαίσιο αυτό, στην κατεύθυνση της μεταφοράς και σε περιφερειακό επίπεδο του κεντρικού στρατηγικού μας τριπτύχου (αντίσταση – αλληλεγγύη – εναλλακτική), οι παρεμβάσεις μας στην περιφέρεια έχουν επικεντρωθεί στους εξής άξονες :
Πρώτον, στην πάλη εναντίων των σχεδιαζόμενων ιδιωτικοποιήσεων, οι οποίες στην Ελλάδα αφορούν το σύνολο σχεδόν του δημόσιου πλούτου και των εθνικών και περιφερειακών υποδομών (αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμοι, σιδηρόδρομοι, επιχειρήσεις ύδρευσης, ηλεκτροδότησης κ.λπ.), γίνονται με τρόπο απολύτως αδιαφανή και αντίθετο προς το σύνταγμα της χώρας και στην πραγματικότητα αποτελούν εκποίηση του δημόσιου πλούτου και υποδομών σε μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα σε τιμές πολύ χαμηλότερες, λόγω της οικονομικής συγκυρίας, από την πραγματική τους αξία.
Δεύτερον, στην άσκηση πίεσης προς τις περιφερειακές αρχές για την ένταξη στις προτεραιότητές τους δράσεων σχετικών με την αλληλεγγύη και τις πολιτικές ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής και άρσης των κοινωνικών συνεπειών της οικονομικής κρίσης, αξιοποιώντας και τις προβλέψεις των κοινοτικών προγραμμάτων, ιδίως εκείνων που σχετίζονται με το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο.
Τρίτον, στην προβολή μίας εναλλακτικής αναπτυξιακής λογικής, η οποία θα στηρίζεται στο τρίπτυχο της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αειφορίας και της άρσης των ενδοπεριφερειακών και των διαπεριφερειακών ανισοτήτων. Κεντρικό σύνθημα της αναπτυξιακής μας πρότασης είναι το να έρθει «στο επίκεντρο ο άνθρωπος και οι ανάγκες του» και σε αυτή τη βάση έχουμε ξεκινήσει σε όλες τις περιφέρειες της Ελλάδας μία ευρεία διαδικασία διαλόγου με τις τοπικές κοινωνίες και τις συλλογικότητές τους, προκειμένου να προχωρήσουμε στην επικαιροποίηση και εμβάθυνση των περιφερειακών αναπτυξιακών μας προγραμμάτων για κάθε περιοχή.
Κλείνοντας, και πριν σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και για την προσοχή σας, θα ήθελα να επισημάνω ότι κατά τη γνώμη μας είναι εξαιρετικά χρήσιμη η συνέχιση και η εμβάθυνση της συνεργασίας και της αλληλοενημέρωσης μεταξύ αιρετών της Αριστεράς σε κάθε βαθμίδα (τοπική, εθνική, ευρωπαϊκή). Αυτή τη στιγμή, είναι σημαντικό να καταστεί εμφανές και προς τους πολίτες ότι υπάρχει εναλλακτική πρόταση, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Να καταστεί εμφανές ότι το σύνθημα «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» είναι ζωντανό και ρεαλιστικό και εξειδικεύεται σε μία σειρά προτάσεων σε ευρωπαϊκό, εθνικό και τοπικό επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου