Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΑΣ. ΤΣΙΤΣΙΡΙΓΚΟΥ ΣΤΗ ΔΙΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ Ν.Ε. ΒΟΡΕΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ (8-9/3/2014) ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ : "Επιχειρησιακός σχεδιασμός σε Δήμους και Περιφέρειες"

Αναπτυξιακός Σχεδιασμός / Η Αριστερά δύναμη ανατροπής και εξουσίας

*Βλ. τα διαγράμματα της παρουσίασης του Βασ. Τσιτσιρίγκου εδώ.

1. Γενικά
Δια του παρόντος επιδιώκεται να δοθεί στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, στις δημοτικές και περιφερειακές παρατάξεις, ένας οδηγός (όσον αφορά την μεθοδολογία, το περιεχόμενο και την ουσία) για τον Αναπτυξιακό Προγραμματισμό στα πεδία της τοπικής και περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.
Η τροφοδότηση αυτή από την πλευρά του Τμήματος στους σ/σ. που ασχολούνται στα θέματα της Αυτοδιοίκησης είναι αναγκαία περισσότερο από ποτέ.

2. Τα διλήμματα της περιόδου
Είναι δύσκολο σε ένα πόνημα του Τμήματος Αυτοδιοίκησης, να συνθέσουμε/κεφαλαιοποιήσουμε σε υποδείγματα την μεθοδολογία και το περιεχόμενο των Εναλλακτικών Προγραμμάτων της Αριστεράς στην Τοπική-Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση. Εξίσου δύσκολο είναι, να ωθήσουμε τον «χώρο» μας σε σχεδιασμό και άσκηση εφηρμοσμένης πολιτικής.
Διότι η διαμορφωμένη γενική «τάση-κουλτούρα» των αριστερών είναι να μιλούν εφ’ όλης της ύλης, (καθότι «αδυνατούν» να μιλήσουν ειδικά), να μιλούν εν γένει πολιτικά και όχι συγκεκριμένα. Η αποκοπή της αριστεράς από την διοίκηση, η έλλειψη κυβερνητικής εμπειρίας, η κατάταξή της ως μειοψηφικής δύναμης και εκτός των «τειχών», διαμόρφωσε «ψυχολογία διαμαρτυρίας» και μειοψηφικής απεύθυνσης.
Ωστόσο σήμερα πρέπει να πείσουμε εαυτούς και αλλήλους για το αντίθετο.
Σήμερα δεν μιλάμε με τους παλιούς όρους : Δεν είναι μόνον το 27% που δίνει αέρα στα πανιά των αριστερών, αλλά είναι κυρίως η ευθύνη (σε μας έλαχε) να κρατήσουμε ζωντανή την κοινωνία, τους θεσμούς της, να ανασυγκροτήσουμε με ιδέες και ρεαλιστικές προτάσεις τις τοπικές κοινωνίες και οικονομίες, την ιδία την λειτουργία του κράτους.

Αν όχι εμείς… τότε ποιοι ? … Στην πρόκληση πρέπει να «σηκώσουμε το γάντι».
Η «ευθύνη» να κρατήσουμε ζωντανή την κοινωνία, μας υποχρεώνει να πολιτευτούμε με όρους πλειοψηφικής δύναμης : Να μιλάμε για το «γενικό» (ως δύναμη διεύθυνσης της κοινωνίας) και όχι για το «μερικό». Στην Αυτοδιοίκηση δεν μιλάμε στο κενό. Δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική.
Υπάρχουν κεκτημένα από την άσκηση εξουσίας της αριστεράς στην αυτοδιοίκηση.
Εκεί είχαμε καταχτήσεις και εμπειρίες. Αποτελέσαμε υπαρκτή κοινωνικοπολιτική δύναμη, δημιουργήσαμε κεκτημένα, ανοίξαμε δρόμους, εφαρμόσαμε πολιτικές, δημιουργήσαμε καινοτομίες, οι αριστεροί κόσμησαν τον θεσμό.
Σήμερα το πολιτικό προσωπικό της χρεοκοπίας της χώρας, «αποδομείται» καθημερινά όχι μόνον στην κεντρική σκηνή αλλά και στους Αυτοδιοικητικούς θεσμούς. Το κύρος του εξανεμίζεται καθώς «δημιουργήθηκε» όχι επί τη βάσει ικανοτήτων, αλλά των «μαζικών» κομμάτων (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ).
Το προσωπικό αυτό αφήνει πίσω του «ερείπια», πελατειακές σχέσεις, μια παθητική κοινωνία, στρέβλωση της διοίκησης, τον λαϊκισμό, το «σύστημα ΠΑΣΟΚ», θεσμικές δυσλειτουργίες, ατέλειωτες τροπολογίες επί τροπολογιών, φορείς επί φορέων, μια δυσκίνητη και ανεπαρκή διοίκηση, κλπ.
Ο «βασιλιάς» τελικά ήταν γυμνός : Η ανεπάρκεια, η ανικανότητα, η ημιμάθεια των στελεχών της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ διέλυσαν κυριολεκτικά την χώρα, ενώ μετέτρεψαν το κράτος και τον «δημόσιο χώρο» σε εφαλτήριο επαγγελματικής ενασχόλησης, ή σε χώρο προσωπικού πλουτισμού.
Οι αριστεροί, ο ΣΥΡΙΖΑ, οι παρατάξεις μας, δεν είναι μέρος της κρίσης.
Θα αντιπαρατεθούν μόνιμα και σταθερά με αυτές λογικές : Τον λαϊκισμό και την εγκατεστημένη κουλτούρα, τις τεχνικές διαμεσολάβησης, τις αντιλήψεις που μας έφεραν στο χείλος της καταστροφής. Όχι με έπαρση και αλαζονεία, αλλά κάνοντας σαφές ότι εμείς μπορούμε. Έχουμε ιδέες, πολιτικές, προτάσεις, δυναμικό. Παντού σε όλα τα επίπεδα. Την Ελλάδα δεν μπορούν να την φτιάξουν και να την ανασυγκροτήσουν όσοι την διέλυσαν στα προηγούμενα τριάντα χρόνια.
Σύνθημά μας στην πολιτική περίοδο που διανύουμε. :
«Αποχαιρετούμε (αφήνουμε πίσω μας) τον κόσμο της χρεοκοπίας, αναζητούμε και εργαζόμαστε για τον κόσμο των νέων δυνατοτήτων».

3. Αναπτυξιακός Προγραμματισμός και Αριστερά.
Δεν θα καταγράψουμε εδώ, τις αντιλήψεις της αριστεράς περί την Ανάπτυξη και τον Προγραμματισμό. Κάνουμε δύο παραδοχές :
H Πρώτη : Θεωρούμε ότι έχουμε συμφωνήσει στα ερωτήματα Ποια Ανάπτυξη ? Ανάπτυξη για ποιόν ? Aνάπτυξη πώς ? Δημοκρατικός προγραμματισμός…Συμμετοχικός προϋπολογισμός….κ.λ.π..
Η Δεύτερη : H σύγχρονη Αριστερά δεν αποτελεί δύναμη μόνον κριτικής και διαμαρτυρίας, αλλά χώρο προγραμματικής πολιτικής και συνεπώς δύναμη ανατροπής και εναλλακτικών προτάσεων. Είμαστε η δύναμη της στρατηγικής του «πολέμου θέσεων», της πάλης εντός και εκτός θεσμών, με αναφορά στους αδύναμους της κοινωνίας, που επιδιώκουμε να συγκεντρώσουμε δυνάμεις γύρω από τα πολιτικό μας πρόγραμμα. Επιδιώκουμε αλλαγές από σήμερα και όχι σε ένα ιδεατό αύριο : Για αυτό την στρατηγική μας δεν την έχουμε για να την εκφωνούμε στα καφενεία και στις εκλογές αλλά την υλοποιούμε «καθημερινά».
Στην διαδικασία του Αναπτυξιακού προγραμματισμού επιμένουμε και θα δοκιμάσουμε :
  • Να Κινητοποιήσουμε ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις, φορείς, πολίτες, επιστήμονες κ.λ.π.
  • Να αποτυπώσουμε τους οραματικούς μας στόχους
  • Να υπηρετήσουμε τους κεντρικούς πολιτικούς στόχους της διακυβέρνησης της αριστεράς *
* (Αλήθεια τι κυβερνητική δύναμη θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν καταγραφεί πλειοψηφικά και δεν «κυβερνά» τους Αυτοδιοικητικούς θεσμούς Α & Β’ Βαθμού, στις επόμενες Αυτοδιοικητικές εκλογές ?).
Τριάντα χρόνια βιώσαμε τον σχεδιασμό-προγραμματισμό και τις εφαρμογές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που οικοδόμησαν ένα συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης, στην περιφέρεια και στην αυτοδιοίκηση.
Ο προγραμματισμός τους, εκκινούσε από τους διαθέσιμους κάθε φορά πόρους (αυτούς που κατένειμε το κεντρικό κράτος σε κάθε προγραμματική περίοδο) και εκεί πάνω οργάνωνε τα τοπικά και περιφερειακά Προγράμματα. Από τα ΜΟΠ, τα Α’ Β’ Γ’ ΕΣΠΑ, αποδιοργανώθηκε ο Αναπτυξιακός Προγραμματισμός διαστρεβλώθηκε και κατάληξε στην «ιδεολογία των πακέτων», των «απορροφήσεων», των έργων χωρίς σκοπό και αποτέλεσμα (Εθνικά, Περιφερειακά, Τοπικά).
Για μας η περιφερειακή και η αυτοδιοικητική πολιτική δεν είναι η άσκηση κρατικών λειτουργιών, αλλά πολιτικές στο χωρικό πεδίο της περιφέρειας και του Δήμου. Γι’ αυτό στοχεύουμε να αντιμετωπίσουμε :
  • Τις Κοινωνικές Ανισότητες της κάθε περιοχής
  • Τις Ενδοπεριφερειακές ανισότητες
  • Τις Ανισότητες της Περιφέρειας με το Κέντρο
Η αριστερά θα επιδιώξουμε να αλλάξουμε την αντίληψη του Αναπτυξιακού Προγραμματισμού.
Το θεσμικό πλαίσιο για τον προγραμματισμό υπάρχει (π.χ. για τα Τοπικά Αναπτυξιακά Προγράμματα, τον Δημοκρατικό Προγραμματισμό, τα Ειδικά Αναπτυξιακά Προγράμματα κ.λ.π.).
Θα επιχειρήσουμε να το ενεργοποιήσουμε, να δώσουμε νέο περιεχόμενο, ξαναβάζοντας την λογική της κοινωνικής ανάπτυξης σε κάθε χωρικό πεδίο άσκησης πολιτικής. Με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, με ιεραρχήσεις άμεσες και μεσοπρόθεσμες, με αναλυτικά εργαλεία. Εναρμονίζοντας τους τοπικούς στόχους με τους κεντρικούς άξονες που έθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Θεσσαλονίκη.
Για να υπηρετήσουμε αυτούς τους στόχους, χρειαζόμαστε και θα εκπονήσουμε :
  • Περιφερειακά Αναπτυξιακά Σχέδια μακράς πνοής (Β’ Βαθμός Αυτοδιοίκησης)
  • Τοπικά Αναπτυξιακά Σχέδια μακράς πνοής (Α’ βαθμός)
  • Σχέδια στις Μητροπολιτικές Περιφέρειες και στους Δήμους αυτών


Αναπτυξιακός Σχεδιασμός / Η Αριστερά δύναμη ανατροπής και εξουσίας

1. Σχεδιάζοντας ένα Ολοκληρωμένο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα
(Εισήγηση για τις συσκέψεις-παρουσίαση- Με παραδείγματα)
ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ του αναπτυξιακού προγραμματισμού μακράς πνοής
Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ :
  • Η διάγνωση της “περιοχής” ( το κρισιμότερο είναι…η γνώση της περιοχής,)
  • Η διατύπωση των ζητημάτων της ανάπτυξης – ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ (που το πάμε δηλαδή)
  • Η στρατηγική για την επίτευξη των στόχων (Ποια μέσα και διαδικασίες)
ΠΟΙΟΥΣ ΕΜΠΛΕΚΟΥΜΕ
  • οι οικονομικοί και κοινωνικοί πρωταγωνιστές της περιοχής
  • οι εταίροι της περιοχής (νομός, περιφέρεια, δικτυώσεις)
ΠΩΣ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ
  • προσοχή στα βήματα (να μην παραβιάζουμε τα στάδια)
  • οι αρχές :
    • ακριβής ορισμός των κανόνων από την αρχή
    • η συμμετοχή των πολιτών
    • η οργάνωση (σχέσεις μεταξύ ΟΤΑ/δομών διαχείρισης/κοινωνικών φορέων)
ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ
  • Τα Προγράμματα Α, Β, Γ ΚΠΣ, ΕΣΠΑ, ΠΑΑ, Τοπικά Αναπτυξιακά, Αναπτυξιακές συμπράξεις, Δομές Στήριξης, ΕΑΠΤΑ, Ορεινές περιοχές,
  • Ο Τοπικός προγραμματισμός
  • Τα δίκτυα συνεργασίας (clusters, τοπικά παραγωγικά συστήματα, τοπικά σύμφωνα)
  • Οι Εφαρμογές προγραμματισμού / Οι Διεθνείς εμπειρίες που έχουμε
Β.1. Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
  • προσέγγιση στατιστική ≠ ανάλυση λειτουργιών
  • 4 τύποι ανάλυσης για να “καταλάβουμε” την περιοχή * :
  • Χωρική ανάλυση
  • Ανάλυση οργανωτική
  • Ανάλυση κοινωνικοοικονομική
  • Το περιβάλλον
*(H θέση του Δήμου/Περιφέρειας στον «χάρτη». Η παραγωγική ικανότητα της περιοχής. Η αναπτυξιακή κατάσταση της περιοχής. Τα δίκτυα υποδομών. Οι οργανωτικοί και κοινωνικοί θεσμοί. Απασχόληση/Ανεργία.. Ανθρώπινο δυναμικό. Η τεχνογνωσία της περιοχής. Τα στοιχεία κοινωνικής και πολιτιστικής συνοχής. Το φυσικό Περιβάλλον).
Β.2. Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
  • άρθρωση των τεσσάρων τύπων ανάλυσης
  • σενάρια για την ανάπτυξη σύμφωνα με τα αποτελέσματα εξακρίβωσης των τάσεων
  • Φαινόμενο αστικοποίησης
  • Ανάπτυξη των υπηρεσιών
  • Εξασθένηση της περιοχής
Β.3. Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ
  • τοποθέτηση απέναντι στα σενάρια βιώσιμης ανάπτυξης
  • συμφωνίες πάνω στα ζητήματα της ανάπτυξης (διαφοροποιήσεις κατά γνώμη)
Β.4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
  • στρατηγικοί άξονες μέσα και δράσεις
    • (άξονες επιχειρησιακοί / άξονες οργανωτικοί)
  • όχι σε στόχους αδύνατον να επιτευχθούν
  • ναι στις επιλογές (η τέχνη να είσαι επιλεκτικός)
  • ανάγκη ακρίβειας
  • το ιδιαίτερο ενδιαφέρον ενός σχεδίου περιοχής είναι η διαφοροποίηση
(στην Οικονομια; στο παραγωγικο σύστημα; στην αλλαγή του status των προιόντων και Υπηρεσιών; στην απασχόληση ; …….)
  • Ο μακροπρόθεσμος χαρακτήρας του Προγράμματος
(πως θέλουμε να είναι ο τόπος μας σε βάθος χρόνου, ποιες μεταβλητές θέλουμε να επηρεάσουμε, δράσεις άμεσες και μεσομακροπρόθεσμες κ.λ.π.)

2. Θέματα για Συζήτηση κατά τον Προγραμματισμό
Κατά τον Σχεδιασμό ενός Ολοκληρωμένου Προγράμματος εστιάζουμε στα κάτωθι
Προσδιορισμός παραμέτρων
  • Τι σημαίνει ανάπτυξη ; (εισαγωγή της έννοιας κοινωνική ανάπτυξη)
  • Τα Επίπεδα σχεδιασμού (από την Ε.Ε. ως το τοπικό επίπεδο) (……. )
  • Οι Φορείς σχεδιασμού και ο ρόλος τους (Δημόσιο, Τ.Α., κοινωνικοί φορείς, επιχειρήσεις)
  • Τα Αντικείμενα σχεδιασμού (χωρικός, τομεακός, κλαδικός, επιχειρηματικός)
Βασικά αντικείμενα αναπτυξιακού σχεδιασμού
  • Οικονομικές δραστηριότητες
  • επιχειρηματική εξειδίκευση περιοχής
  • τοπικοί πόροι (φυσικοί, προϊόντα κλπ) στην περιοχή
  • Χωροταξική – πολεοδομική οργάνωση περιοχής
  • Τεχνικές υποδομές
  • Κοινωνικές υποδομές
  • Η διάσταση του περιβάλλοντος
  • Δομή υποστήριξης σχεδιασμού
(Χρήση σύγχρονων εργαλείων τεκμηρίωσης π.χ. GIS, SPSS, κ.λ.π.)
Ομάδα έργου *
  • Τεχνικό επίπεδο (επιστημονικό επιτελείο, διεπιστημονική ομάδα, ποιοί κ.λ.π.)
  • Πολιτικό επίπεδο – δημοκρατία (θεσμικό επίπεδο, η κοινωνία των πολιτών, οι φορείς)
  • Δομή ελέγχου – παρακολούθησης – αναθεώρησης (Αναπτυξιακές Δομές της ΤΑ και ΠΑ)
* (Όχι στο «κατενάτσιο»…δηλαδή όλοι μπρός - όλοι πίσω…Αλλά καθολικό ποδόσφαιρο)

Φάσεις σχεδιασμού
  • Ανάλυση υφιστάμενης κατάστασης περιοχής και συσχέτιση με ευρύτερες προτεραιότητες
  • Αξιολόγηση ενδογενών δυνατοτήτων – προοπτικών και αδυναμιών
  • Ενημέρωση – Διαβούλευση – Κινητοποίηση
  • Σύνταξη επιχειρησιακού Σχεδίου

Κρίσιμα σημεία
  • Διατύπωση «οράματος» για την περιοχή ή και των κεντρικών προβλημάτων για ευρύτερα χωρικά πεδία
  • Διατύπωση στόχων
  • επιδίωξη συμφωνίας κοινωνικών εταίρων
  • Ποσοτικοποίηση – έλεγχος
  • Συνδυασμός χρηματοδοτικών πόρων (ΠΕΠ, Τομεακά, Εθνικοί πόροι, ιδιωτικές επενδύσεις)

Συνήθη «λάθη» ;
  • Από το έργο στο πρόγραμμα
  • Από τους διαθέσιμους πόρους στις επενδύσεις
  • Μεμονωμένες παρεμβάσεις χωρίς συνεκτικό ιστό και ακινητοποίηση κεφαλαίων
  • Διασπορά ή συγκέντρωση πόρων ; (μεγάλα έργα / η διασπορά )

Η αξιοποίηση των Οικονομικών Πόρων και Πηγών *
Kαταγράφοντας τον σχεδιασμό μας αναζητούμε τις πηγές χρηματοδότησης
Αναζήτηση πηγών Χρηματοδότησης του προγράμματος και του Επιχειρησιακού Σχεδίου
* Οι Πηγές είναι : ΕΣΠΑ / ΠΕΠ / ΕΑΠΤΑ / ΠΑΑ / Αλιεία / Τομεακά Προγράμματα / ΠΔΕ / ΚΑΠ / ΣΑΤΑ
* Για την περίοδο 2014-2020 θα υπάρξει νεώτερο εφ’ όλης της ύλης σημείωμα του Τμήματος






3. Παραδείγματα Περιφερειακών / Τοπικών Προγραμμάτων



Παράδειγμα 1ον : Τo Πρόγραμμα της Στ.Ελλάδας - Περιεχόμενα του προγράμματος (σε τίτλους)

1. Η περιφερειακή αυτοδιοίκηση και η Αριστερά
1.1. Η νέα δομή του κράτους, η περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση.
1.2. Η δομή της περιφέρειας – Όργανα-λειτουργία - Αρμοδιότητες
1.3. Η Αριστερά, η περιφερειακή πολιτική και ο Αναπτυξιακός προγραμματισμός
1.4. Ο Δημοκρατικός προγραμματισμός και οι Αναπτυξιακοί θεσμοί
2. Οι αναπτυξιακές κατευθύνσεις για την Περιφέρεια…..
2.1. Κοινωνικά και Οικονομικά δεδομένα της Περιφέρειας …….
2.2. Δυνατότητες και προοπτικές της περιφέρειας.
2.3. Το κεντρικό αναπτυξιακό πρόβλημα και η προοπτική
2.4. Οι πολιτικές της Δ΄ Προγραμματικής περιόδου (ΠΔΕ, ΠΕΠ, ΕΣΠΑ ΠΑΑ, ΤΠ)
2.5. Οι θέσεις της αριστεράς για τον υφιστάμενο περιφερειακό προγραμματισμό.
2.6. Οι αναπτυξιακές κατευθύνσεις της αριστεράς για την περιφέρεια….
2.6.1. Οι τομείς παραγωγής (α΄ γενής, β-γενής και γ-γενής τομέας )
2.6.2. Οι τεχνικές και κοινωνικές υποδομές στην Περιφέρεια
2.6.3. Η προστασία των φυσικών πόρων
2.6.4. Νέες αναπτυξιακές πολιτικές για μια νέα πορεία της περιφέρειας
2.6.5. Νέες μορφές κοινωνικής και συλλογικής οικονομίας
3. Επίλογος



Παράδειγμα 2ον : Άξονες Πολιτικής / Αναπτυξιακού προγράμματος ΟΤΑ

Περιεχόμενα
1. Αυτοδιοίκηση και Αριστερά
1.1. Διοικητική μεταρρύθμιση / Η νέα Τοπική αυτοδιοίκηση/ Νέοι θεσμοί οργάνωσης
1.2. Όργανα-λειτουργία - Αρμοδιότητες / Επιτελικός Δήμος
1.3. Ο Αναπτυξιακός προγραμματισμός /Ο Δημοκρατικός προγραμματισμός/ Οι Αναπτυξιακοί θεσμοί
  1. Ο Δήμος μας
2.1. Ταυτότητα του Δήμου
2.2. Κοινωνική Οικονομική Ανάλυση/ Οργανωτική Συνοχή Δήμου (θεσμοί/Οικονομία/ κ.λ.π.)
3. Το σχέδιό μας –Το όραμά μας : Ο δήμος και ο δημόσιος χώρος
3.1. Κοινωνικές Υποδομές
3.2. Τοπική Οικονομία και Διασύνδεση τομέων Ο ικονομίας
3.3. Τεχνικές Υποδομές / Οικιστική Οργάνωση
3.4. Περιβάλλον και Ποιότητα ζωής
    1. Ο Δήμος στο «εξωτερικό» του περιβάλλον
    2. Ο Δήμος ως σύγχρονη Διοικητική και Οικονομική Μονάδα
    3. Οικονομικός Προγραμματισμός















Παράδειγμα 3ον : Μητροπολιτικές περιφέρειες / Περιεχόμενα και Κατευθύνσεις Πολιτικής
Α. Ανάλυση Μητροπολιτικής Περιφέρειας /Θέση στο Κοινωνικό και Οικονομικό γίγνεσθαι της χώρας
Β. Καθορισμός Κυριότερων Θεμάτων/Προβλημάτων και στόχων πολιτικής
Γ. Προτεραιότητες πολιτικής για την Αριστερά / Η Στόχευση
Γ.1. Απασχόληση – Ανεργία
Γ.2.Περιβάλλον και Ποιότητα ζωής
Γ.3.Υποδομές / Οικιστική πολιτική / Τεχνικές Υποδομές
Γ.4.Κοινωνικές Υποδομές
Γ.5.Υποδομές Μεταφορών / Εθνικά Δίκτυα – Κόμβοι /Εμπορευματικά κέντρα.
Γ.6. Δευτερογενής και Τριτογενής Τομέας / Υπηρεσίες /

4. Περιπτώσεις Σχεδιασμού στην Περιφέρεια

Μελέτες περιπτώσεων – από την εξειδίκευση στην αναγνωρίσιμη ταυτότητα
  • Χίος
  • Μαστίχα
  • Μανταρινάκι
  • Κοζάνη
  • Κρόκος
* Σκοπίμως γίνεται συσχέτιση τόπων – προϊόντων και όχι με ιστορικά μνημεία ή φυσικό πλούτο


Από το «όραμα» στο πρόγραμμα
  • Κοινότητα Παύλιανης – εκτός αναπτυξιακών αξόνων
«όραμα» :
  • Πύλη εισόδου στην ορεινή ενδοχώρα:
  • Οίτη – βοτανικός κήπος
  • Γκιώνα – μανιτάρια
  • Βαρδούσια – ορειβασία
  • «off road» διαδρομή Παύλιανη – Λιδωρίκι - Άμφισσα
πρόγραμμα :
  • Ανάπλαση οικισμού
  • Ανάπτυξη παραθεριστικής κατοικίας
  • Αύξηση και βελτίωση υποδομών εστίασης - αναψυχής
  • Από το «όραμα» στο πρόγραμμα

  • Δήμος Πλαστήρα – το δίλημμα του αγροτοτουρισμού
«όραμα» : Προάστιο της Καρδίτσας
πρόγραμμα :
  • Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός
  • Σταδιακή επανακατοίκηση
  • Ανάπτυξη εμπορίου υπηρεσιών
  • Κρασί ΟΠΑΠ «μαύρο Μεσενικόλα»
  • Αγροτικά προϊόντα ποιότητας


Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου