Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΑ ΚΟΙΝΑ

Αν υπήρχε δυνατότητα, οι θεσμοί να υποβάλουν πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση, για τις καταστροφικές μνημονιακές πολιτικές που οδηγούν την χώρα σε ανθρωπιστική κρίση, ο πρώτος που όφειλε να το κάνει θα ήταν η Τ.Α. Με μείωση 65% των θεσμοθετημένων κρατικών πόρων, μείωση 30% που θα φτάσει 50% του απασχολούμενου  σ΄αυτήν προσωπικού, θα έπρεπε να πρωτοστατεί σε ένα κοινωνικό μέτωπο ανατροπής αυτών των πολιτικών. Φευ, η ελεγχόμενη από την συγκυβέρνηση ΚΕΔΕ ,το ανώτερο όργανο εκπροσώπησης, «χάνεται» σε διαδρόμους, με αναιμικές – παραπονιάρικες ανακοινώσεις για την «αδικία» των περικοπών στο 65% και όχι στο 30%, που υπέστη ο υπόλοιπος Δημόσιος Τομέας.
Η εφαρμογή του νεοσυγκεντρωτικού «Καλλικράτη, με αυξημένες αρμοδιότητες¨, χωρίς πόρους, μεγιστοποίησε την απόσταση τοπικών αρχών και πολιτών και τέλος το Μνημονιακό Παρατηρητήριο που καταλύει κάθε έννοια αυτοτέλειας των ΟΤΑ, που είναι συνταγματικά κατά τα άλλα κατοχυρωμένη, που μπορεί να απολύει, να καταργεί και να φορολογεί επιπλέον περιοχές, ολοκληρώνουν το παζλ της διάλυσης της Τ.Α. και της ακύρωσης του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της.

Η νεοφιλελεύθερη αντίληψη κατάργησης του κράτους πρόνοιας,ι  ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών γενικού κοινωνικού ενδιαφέροντος (παιδεία, υγεία, πρόνοια) και των φυσικών πόρων, αποτελεί το σχέδιο – οδηγό συγκυβέρνησης και τρόϊκας. Άλλωστε το ποσοστό 30-35% των Δημόσιων δαπανών στο ΑΕΠ που επιδίωκει η τρόϊκα και υπηρετούν με σθένος η ακροδεξιά ομάδα που ηγείται της ΝΔ και η πολλαπλά διαπλεκόμενη ηγεσία του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ, αντιστοιχεί σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής.
Αυτή η κατάσταση μας θέτει ως Αυτοδιοικητική Αριστερά δύο μεγάλα πολιτικά προτάγματα.
  • Την συγκρότηση ενός κοινωνικού μετώπου σε τοπικό επίπεδο ,αυτοδιοίκησης εργαζόμενων μικρομεσαίων και άλλων πληττόμενων κοινωνικών ομάδων, ενός μετώπου  συμβολής στην πάλη  για την ανατροπή αυτών των μνημονιακών πολιτικών
  • Την απόπειρα ενόψει των Αυτοδιοκητικών εκλογών ,που θεωρούμε ως ιδιαίτερα κρίσιμη πολιτική μάχη για την πορεία ανατροπής των μνημονίων, συγκρότησης η ανασυγκρότησης ανοικτών  στην κοινωνία Δημοτικών κινήσεων,  με αντιμνημονιακά, δημοκρατικά, κοινωνικά, ριζοσπαστικά και οικολογικά χαρακτηριστικά που θα μπορούν να διεκδικούν και να επιδιώκουν μέσα από ευρύτερες συμμαχίες, όταν είναι εφικτό, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για βιώσιμη τοπική ανάπτυξη. Με την διατήρηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της Αυτοδιοίκησης, την αξιοποίηση των τοπικών συγκριτικών πλεονεκτημάτων στα όρια της φέρουσας ικανότητας των εδαφικών περιοχών, την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και των φυσικών πόρων, από την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης τους και άμεσα την αντιμετώπιση της αυξανόμενης ανθρωπιστικής κρίσης (3.000.000 ανασφάλιστοι, 30% ανεργία, 60% στους νέους και 200.000 νέοι επιστήμονες μετανάστες  στο εξωτερικό.

Αυτά για να γίνουν προϋποθέτουν τόσο την αλλαγή του Αυτοδιοικητικού χάρτη (που το καταρρέον ΠΑΣΟΚ κυριαρχεί στο 65% περίπου, ελέω άλλων εποχών και ενός υπερπλειοψηφικού εκλογικού νόμου) όσο και την υπέρβαση της σημερινής κυρίαρχης κοινωνικής αντίληψης  της «ανάθεσης», προϋποθέτει δηλαδή την ενεργοποίηση και την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών.
Σ΄αυτή την προσπάθεια προσερχόμαστε με συγκεκριμένες μεν προτάσεις αλλά και με μια αντίληψη αλληλοδιδαχής και όχι καθοδήγησης, συναπόφασης και συμμετοχής, αμοιβαίας κριτικής και ελέγχου, συσπείρωσης και όχι ποδηγέτησης. Και κατά δεν είναι λόγια και θεωρίες. Είναι η αντίληψη μας που  προσπαθούμε, όσο μπορούμε να υλοποιήσουμε.
  • Σε θεσμικό επίπεδο και με την καθιέρωση της απλής αναλογικής, των τοπικών δημοψηφισμάτων, του συμμετοχικού προϋπολογισμού, των συνελεύσεων σε επίπεδο κοινότητας και γειτονιάς και οικισμού
  • Σε κινηματικό επίπεδο με την υποστήριξη κινημάτων των εργαζόμενων και πρωτοβουλιών πολιτών, για υπεράσπιση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων του   περιβάλλοντος και του δημόσιου χώρου, της διασφάλισης  πρόσβασης όλων στα   δημόσια αγαθά (νερό, ενέργεια κλπ, ), της αποτροπής σήμερα των ανάλγητων κατασχέσεων, οικονομικά αδύναμων.
  • Σε κοινωνικά αλληλέγγυο επίπεδο, με την συνδημιουργία και την στήριξη αξιοσημείωτων δράσεων, Δήμων, πρωτοβουλιών και κινήσεων πολιτών όπως το κοινωνικό παντοπωλείο, κοινωνικό φαρμακείο, αλληλέγγυο φροντιστήριο, σίτιση, ιματιοθήκη κλπ.  Χωρίς να υποτιμάμε ούτε τις δράσεις αρκετών ΜΚΟ και ούτε της εκκλησίας.

Και αυτές οι δράσεις έχουν βέβαια άλλες δυνατότητες και αποτελεσματικότητα, με κυβέρνηση της Αριστεράς και άλλες με την σημερινή άθλια συγκυβέρνηση.
Ακόμα όμως και στο  υπάρχον Καλλικρατικό πλαίσιο, θα αξιοποιήσουμε όλες τις δυνατότητες που δίνει για την ενεργοποίηση των πολιτών, με την ουσιαστική λειτουργία της Επιτροπής Διαβούλευσης, του Συμβουλίου Μεταναστών, των τοπικών Περιφερειακών Δημοψηφισμάτων  (επιχειρείται τώρα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού), τις συνελεύσεις. των τοπικών κοινοτήτων.
Αλλά το είπαμε και προηγουμένως, όλα αυτά προϋποθέτουν ανατροπές στον Αυτοδιοικητικό χάρτη και εκλογικές πλειοψηφίες σε δημοτικές και περιφερειακές  δυνάμεις αντιμνημονιακού χαρακτήρα, με δημοκρατικές, κοινωνικές και οικολογικές αντιλήψεις, δηλαδή αυτοδιοκητικές  στην πράξη και όχι στην θεωρία

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου