Εισήγηση Κ. Πουλάκη στη σύσκεψη των εκλεγμένων του ΣΥΡΙΖΑ στη Γ.Σ. της ΕΝΠΕ

Αιγάλεω, 27/9/2014

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

1. Κατ’ αρχάς, σας καλωσορίζω εκ μέρους του Τμήματος, μιας που πολλοί έχετε έρθει από μακριά. Η σημερινή μας συνάντηση, όλων των εκλεγμένων του ΣΥΡΙΖΑ στην Ένωση Περιφερειών, γίνεται με πρωτοβουλία του Τμήματος Αυτοδιοίκησης, με στόχο να συζητήσουμε ανοιχτά, συλλογικά και δημοκρατικά και να προετοιμαστούμε για τη σύγκληση της Γ.Σ. της ΕΝΠΕ και την εκλογή του Διοικητικού και του Εποπτικού της Συμβουλίου.

2. Πρέπει να σας πω ότι η σημερινή αυτή δημοκρατική διαδικασία αποτελεί συνέχεια της προσπάθειας που έχουμε κάνει καθ’ όλη την τελευταία διετία ως Τμήμα να λειτουργούμε ομόφωνα, με αμοιβαίο σεβασμό όλων και σύνθεση των διαφορετικών απόψεων – προσπάθεια που έχει αποδώσει καρπούς, αφού όλες οι μέχρι σήμερα αποφάσεις και της ΚΕ και της ΠΓ για την Αυτοδιοίκηση ήταν ομόφωνες.

Την ίδια, εξάλλου, διαδικασία, ακολουθούμε και σε όλη την Ελλάδα για τις εκλογές των διοικητικών συμβουλίων των Περιφερειακών Ενώσεων Δήμων, αλλά και κεντρικά για την αντίστοιχη διαδικασία της ΚΕΔΕ – διαδικασίες οι οποίες επίσης μέχρι στιγμής εξελίσσονται συναινετικά και συλλογικά και καταλήγουμε από κοινού στην πορεία μας, στις συνεργασίες μας και στα ψηφοδέλτιά μας σε κάθε περιοχή.

3. Με βάση τους συσχετισμούς που διαμορφώνονται εντός της Γ.Σ. της ΕΝΠΕ, αλλά και τις διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη – τις οποίες πρέπει να σας πω ότι παρακολουθούμε, στα πλαίσια πάντοτε των συλλογικών μας αποφάσεων, όπως αποτυπώνονται στην τελευταία απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ – θα πρέπει σήμερα να συζητήσουμε για το πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσεται η εκλογή των οργάνων της ΕΝΠΕ και για τις δικές μας κινήσεις.

4. Και εξηγούμαι :

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να δούμε το πολιτικό περιβάλλον μέσα στο οποίο συζητάμε. Η σημερινή μας συνάντηση πραγματοποιείται μέσα σε ένα εξαιρετικά ρευστό και ευμετάβλητο πολιτικό τοπίο, με τις εθνικές εκλογές να βρίσκονται πλέον διαρκώς στην ημερήσια διάταξη, ιδίως μετά τη συνάντηση Σαμαρά – Μέρκελ την περασμένη Τρίτη και την παταγώδη αποτυχία της, με τη διάψευση των προσδοκιών που καλλιεργούσε η κυβέρνηση. Κάθε μέρα μία καινούρια εξέλιξη αποκαλύπτει τη διαρκώς εντεινόμενη πολιτική αποσύνθεση της κυβέρνησης, με αποτέλεσμα η κατάρρευσή της να είναι θέμα χρόνου, και τον πανικό που επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο, που πλέον επιδίδεται σε μία άνευ προηγουμένου μάχη να κρατηθεί όσο γίνεται περισσότερο στην εξουσία. Δείτε λόγου χάρη την πραξικοπηματική απόφαση να “κοπεί” η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη ΔΕΘ από τη ΝΕΡΙΤ. Δείτε τις απεγνωσμένες προσπάθειες κυβερνητικών στελεχών όπως ο Αδ. Γεωργιάδης να διασπείρουν πανικό και να τρομοκρατήσουν του πολίτες, με τις δηλώσεις τους περί φυγής καταθέσεων από τις τράπεζες αν κερδίσει στις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αντίστροφα, η κυβερνητική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ, το σταθερό του προβάδισμα και η ολοένα αυξανόμενη διαφορά του από τη ΝΔ – σε συνδυασμό με τα διαθέσιμα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων, αλλά και την πολιτική ανάλυση του κλίματος – δείχνουν πως η κατάκτηση της αυτοδυναμίας είναι ένας όλο και περισσότερο ορατός στόχος, μέσα από τις ευρύτερες συνεργασίες με τις πολιτικές δυνάμεις του αντιμνημονιακού, δημοκρατικού, προοδευτικού χώρου.

5. Μέσα λοιπόν σε αυτό το πλαίσιο, με την κυβέρνηση της Αριστεράς να είναι πλέον μία άμεση ορατή πραγματικότητα, σήμερα θα πρέπει να συζητήσουμε όχι απλώς στο στενό πλαίσιο της παρούσας εκλογής, αλλά με το βλέμμα μας στο ρόλο που θέλουμε να παίξουν οι Περιφέρειες στο πρόγραμμα της Αριστεράς για την κοινωνική και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

• Θέλουμε τις Περιφέρειες κομβικούς πυλώνες της ανάπτυξης, στο πλαίσιο του δημοκρατικού περιφερειακού αναπτυξιακού σχεδιασμού.
• Ξέρουμε ότι οι Περιφέρειες – μέσω κυρίως τις βαρύνουσας θέσης που κατέχουν στο πλαίσιο του σχεδιασμού και της υλοποίησης του ΕΣΠΑ – έχουν στα χέρια τους ένα από τα λίγα και σπουδαία χρηματοδοτικά εργαλεία που θα έχει στη διάθεσή της η κυβέρνηση της Αριστεράς, για να προχωρήσει στο τιτάνιο έργο της ανάσχεσης της ανθρωπιστικής κρίσης, την επανεκκίνηση της οικονομίας και την υλοποίηση του εναλλακτικού, κοινωνικά δίκαιου και περιβαλλοντικά βιώσιμου, παραγωγικού της σχεδίου.
• Θέλουμε η Αυτοδιοίκηση να είναι στο πλευρό της κυβέρνησης της Αριστεράς, θέλουμε οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες – μέσα από τα συλλογικά τους όργανα – να είναι κοντά στις απόψεις μας για την Αυτοδιοίκηση.
• Και, τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, ξέρουμε τον ουσιαστικό και συμβολικό αντίκτυπο που θα έχει το να μπορέσουμε να “σπάσουμε” την αυτοδυναμία της ΝΔ και του μνημονιακού μπλοκ στο επίπεδο της ΚΕΔΕ και της ΕΝΠΕ – όχι μόνο γιατί θα τους εμποδίσουμε να συνεχίσουν να παίζουν τον αντιδραστικό ρόλο που διαδραμάτισαν όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά και γιατί θα διαλυθεί ο μύθος ότι δήθεν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει παρουσία και δύναμη στο κοινωνικό πεδίο, στους αυτοδιοικητικούς, επιστημονικούς, συνδικαλιστικούς κ.λπ. φορείς.

6. Αυτό λοιπόν το πλαίσιο, αυτές οι δυνατότητες και οι ανάγκες καθορίζουν, νομίζω, το στόχο που πρέπει να θέσουμε και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να πορευτούμε.

Στόχος μας – ο οποίος εγκρίθηκε ομόφωνα και από την αντίστοιχη σύσκεψη που πραγματοποιήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα για την ΠΕΔ Αττικής και την ΚΕΔΕ, καθώς και από την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ την Πέμπτη – δεν μπορεί παρά να είναι το να αποτρέψουμε, όπως είπα, την αυτοδυναμία της ΝΔ και των “μνημονιακών” δυνάμεων στο ΔΣ της ΕΝΠΕ. Και στην κατεύθυνση αυτή, θα πρέπει να επιδιώξουμε νασυναντηθούμε – όχι απαραίτητα σε κοινή κάθοδο, αλλά ενδεχομένως σε μία συνεννόηση και συνεργασία – και με άλλες πτέρυγες εντός την ΕΝΠΕ που διαφοροποιούνται από τη συγκυβέρνηση και βρίσκονται σε τροχιά ρήξης και σύγκρουσης με τις μνημονιακές πολιτικές, διατηρώντας βέβαια ως αυτονόητη δέσμευση τις δικές μας θέσεις, αρχές και αξίες.

7. Άλλωστε, οι θέσεις αυτές έχουν διατυπωθεί και δημόσια, μέσα από το διακηρυκτικό κείμενο που συνυπέγραψαν οι επικεφαλής των 13 περιφερειακών μας παρατάξεων, στο οποίο περιγράφονται οι τέσσερις minimum άξονες διεκδίκησης, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη βάση ευρύτερων συσπειρώσεων εντός της ΕΝΠΕ και από τους οποίους – όπως είναι αυτονόητο – δεν πρόκειται να υπαναχωρήσουμε. Τους θυμίζω κωδικοποιημένα :

α. Τα ζητήματα δημοκρατίας και η υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους, των δικαιωμάτων των πολιτών, της δημόσιας περιουσίας και του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος στο επίκεντρο της περιφερειακής πολιτικής.

β. Η διεκδίκηση ενός νέου νομοθετικού πλαισίου, με την κατάργηση και υπέρβαση του «Καλλικράτη», το οποίο θα δίνει έμφαση στην ενίσχυση του ρόλου της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, στον εκδημοκρατισμό της συγκρότησης και λειτουργίας των οργάνων, στην ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών, στην καλλιέργεια περιφερειακής συνείδησης και άρση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων κ.λπ.

γ. Η ανάδειξη της αναπτυξιακής διάστασης των αιρετών Περιφερειών, μέσα από τις διαδικασίες του δημοκρατικού περιφερειακού προγραμματισμού, τη διοχέτευση αναπτυξιακών πόρων προς τις Περιφέρειες και τον επαναπροσανατολισμό και την επαναξιολόγηση των προτεραιοτήτων στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, μέσω δράσεων με κοινωνικό, προοδευτικό πρόσημο.

δ. Η διεκδίκηση ουσιαστικού πολιτικού ρόλου των αιρετών Περιφερειών, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

8. Κλείνοντας, συντρόφισσες και σύντροφοι, θα ήθελα να σας πω ότι μέσα σε αυτές τις ιστορικές στιγμές που ζούμε, προετοιμάζουμε με όλες μας τις δυνάμεις και ο καθένας από το μετερίζι του την ανατροπή και την κυβέρνηση της Αριστεράς και βάζουμε το δικό μας πετραδάκι στο ψηφιδωτό της ιστορίας. Αυτό ας κάνουμε και σήμερα.