ΕΙΣΗΓΗΣΗ Κ. ΠΟΥΛΑΚΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ Π.Γ. ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (1-2/2/2014)

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Η συζήτηση που κάνουμε σήμερα, για τη στρατηγική μας ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών, δεν γίνεται για πρώτη φορά.

Είναι γνωστό ότι η σχέση της Αριστεράς με την Αυτοδιοίκηση είναι διαχρονική.

Από τους «κόκκινους δημάρχους» της δεκαετίας του ’30, τους θεσμούς λαϊκής αυτοκυβέρνησης της Ελεύθερης Ελλάδας και την ΕΔΑ, μέχρι τη μεταπολίτευση και τις μέρες μας.

Ωστόσο, σήμερα κάνουμε τη συζήτηση αυτή υπό τελείως νέες και έκτακτες συνθήκες :

o   Τη στιγμή που μιλάμε για μία άνευ προηγουμένου κοινωνική και οικονομική καταστροφή, για μία πρωτοφανή αυταρχική και σκοταδιστική διολίσθηση.

o   Τη στιγμή που μιλάμε για την απελπισία που έχει κυκλώσει την ελληνική κοινωνία, αλλά και την οργή που σιωπηλά συσσωρεύεται και τις εστίες κοινωνικής αντίστασης και αλληλεγγύης που γεννιούνται.

o Τη στιγμή που μιλάμε για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών, για μία ριζοσπαστική τομή στην πορεία της χώρας, για την οικοδόμηση μίας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και δημοκρατίας.

o   Τη στιγμή που παλεύουμε για την κυβέρνηση της Αριστεράς και μας παρακολουθούν με ελπίδα οι σύντροφοί μας σε όλη η Ευρώπη και όχι μόνο, θα πρέπει να είμαστε δέκα φορές περισσότερο προσεκτικοί.

Μέσα λοιπόν σε αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες, έχει σημασία να αντιμετωπίσουμε τις επερχόμενες εκλογές με τη μεγαλύτερη σοβαρότητα και αίσθημα ευθύνης.

Και γι’ αυτό από την πλευρά μου, με όλη την ευθύνη που έχω το διάστημα αυτό για την Αυτοδιοίκηση εκ μέρους της ΠΓ, και με τις συσσωρευμένες εμπειρίες που έχω πλέον, μέσα από τη συλλογική και ομόθυμη προσπάθεια που κάναμε στο Τμήμα Αυτοδιοίκησης και σε συνεργασία με το Οργανωτικό Γραφείο, θα σας καταθέσω ορισμένες σκέψεις :

·     Πρώτον, αιχμή της πολιτικής μας όλο το τελευταίο διάστημα είναι η ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών και της κυβέρνησης, γι’ αυτό και ζητάμε διαρκώς εκλογές εδώ και τώρα. Το σύνθημά μας, το οποίο έχει διαπεράσει πλέον όλη την κοινωνία – το ακούει κανείς παντού, το βλέπουμε στα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων – είναι το «καταστρέφετε τη χώρα – να φύγετε».

Ωστόσο, ξέρετε πολύ καλά ότι απέναντί μας έχουμε μία κυβέρνηση και ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας που επιχειρεί να γαντζωθεί με κάθε τρόπο – θεμιτό και αθέμιτο στην εξουσία, γιατί νιώθουν ότι το τέλος της κυβέρνησης αυτής θα σημάνει και το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Θα σημάνει το τέλος του παλιού συστήματος και τη γέννηση ενός νέου κόσμου, μιας που πλέον οι εφεδρείες του συστήματος μία-μία έχουν ξεφτίσει.

Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι οι πρώτες εκλογές με τις οποίες θα βρεθούμε αντιμέτωποι θα είναι οι αυτοδιοικητικές και οι ευρωπαϊκές.

Αν, επομένως, θέτουμε ως κεντρικό στόχο την ανατροπή και την κυβέρνηση της Αριστεράς, πρέπει ο στόχος αυτός να αποτυπωθεί σε ένα μετρήσιμο κοινωνικό ρεύμα που θα φουντώσει τις ελπίδες του λαού και θα πολλαπλασιάσει τον αέρα της νίκης στις ιστορικά κρίσιμες βουλευτικές εκλογές. ‘Αρα, πρέπει να νικήσουμε. Και στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

·     Δεύτερον, το ότι σε αυτές τις διπλές κάλπες του Μαΐου διακυβεύεται σε πολύ μεγάλο βαθμό ολόκληρη η πορεία της χώρας, το γνωρίζει πολύ καλά και η κυβέρνηση. Το ότι οι εκλογές αυτές θα επηρεάσουν άμεσα – με θετικό ή αρνητικό για μας τρόπο – και θα καθορίσουν και τις κεντρικές πολιτικές επιλογές, όχι μόνο σε εθνικό, αλλά και σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, το γνωρίζει επίσης πολύ καλά η κυβέρνηση.

Γνωρίζει επίσης πολύ καλά η κυβέρνηση το ότι αυτή τη στιγμή η κοινωνία είναι ένα καζάνι που βράζει και περιμένει την πρώτη ευκαιρία που θα της δοθεί για να ξεσπάσει την οργή της, την αγωνία της, αλλά και την ελπίδα της για κάτι καινούριο.

o  Γι’ αυτό και η επίθεση που δεχόμαστε είναι ολομέτωπη και καθημερινή, ακόμα και ανήθικη συχνά, και μάλιστα προέρχεται από όλες τις πλευρές – έχουν επιστρατευτεί από τα μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα, μέχρι τα στελέχη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

o   Γι’ αυτό και η κυβέρνηση δια του Υπουργού Εσωτερικών έχει μηχανευτεί κάθε λογής παιχνίδια τακτικής, προκειμένου να «θολώσει» το τοπίο, να αμβλύνει το πολιτικό μήνυμα της κάλπης. Σας θυμίζω ότι έχουν μηχανευτεί από την αναβολή των εκλογών μέχρι και για ενάμιση χρόνο και την αλλαγή του εκλογικού συστήματος, μέχρι τις τωρινές λαθροχειρίες που γίνονται για να συμπέσουν οι ευρωεκλογές με το δεύτερο και όχι με τον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, όπως είναι το κανονικό. Και σας θυμίζω ότι γι’ αυτό το ζήτημα δίνουμε σημαντική μάχη, έχοντας καταθέσει ακόμα και ερώτηση δια του προέδρου, του σ. Αλέξη Τσίπρα, που έχει λάβει και μεγάλες διαστάσεις.

·     Τρίτον, το ότι οι αυτοδιοικητικές εκλογές, και ιδιαίτερα οι περιφερειακές εκλογές, είναι μέσα σε αυτή τη συγκυρία βαθύτατα πολιτικές, είναι κάτι που έχουμε αναδείξει έγκαιρα και ομόφωνα, με την απόφαση που πήραμε από κοινού πριν λίγους μήνες για τις θέσεις μας για την Αυτοδιοίκηση και τη στρατηγική μας ενόψει των εκλογών.

Γι’ αυτό και το Τμήμα Αυτοδιοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ, από την αρχή της λειτουργίας του εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο, προσπάθησε να διαμορφώσει τους 3 πυλώνες του προγραμματικού αυτοδιοικητικού μας λόγου που μας ενοποιούν και που εγκρίθηκαν ομόφωνα στην προηγούμενη Κεντρική Επιτροπή που κάναμε για το θέμα, στις 31 Αυγούστου και 1 Σεπτέμβρη.

Είπαμε λοιπόν ότι οι 3 πυλώνες του αυτοδιοικητικού μας λόγου θα πρέπει να είναι :

o Οι καταστροφικές συνέπειες των μνημονίων σε οικονομικό, αναπτυξιακό, κοινωνικό, αλλά και θεσμικό επίπεδο, με έμφαση στην ΤΑ, και οι αγώνες για την ανατροπή τους.

o   Η διαλυτική και αντιδημοκρατική επίδραση του «Καλλικράτη» και η διατύπωση ενός δικού μας ριζοσπαστικού θεσμικού πλαισίου για την Αυτοδιοίκηση.

o   Η δική μας εναλλακτική προγραμματική πρόταση για την κοινωνική, παραγωγική και δημοκρατική ανασυγκρότηση της χώρας, εξειδικευμένη σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.

Την ίδια στιγμή δε, επειδή ακριβώς οι αυτοδιοικητικές εκλογές, με αιχμή τις Περιφέρειες, θα είναι βαθύτατα πολιτικές, γι’ αυτό και στην ομόφωνη απόφασή μας επιμείναμε ότι – πέρα από το πολιτικό, αυτοδιοικητικό και προγραμματικό στίγμα που έχουμε συνδιαμορφώσει – πρέπει οι προτάσεις μας, οι παρατάξεις μας και οι υποψηφιότητες στις οποίες θα καταλήξουμε να στέλνουν και ένα ξεκάθαρο μήνυμα κοινωνικής και πολιτικής διεύρυνσης, νίκης και ελπίδας.

Ναι, θα αγωνιστούμε για να χαλάσουμε τα σχέδια της κυβέρνησης για χαλαρή αυτοδιοικητική ψήφο, για να νικήσουν οι δυνάμεις που αντιστέκονται στο σημερινό μονόδρομο της καταστροφής.

Αυτό ήταν, συντρόφισσες και σύντροφοι, το περιεχόμενο της ομόφωνης απόφασής μας το καλοκαίρι του 2013.

Αυτό ήταν, συντρόφισσες και σύντροφοι, το περιεχόμενο της ομιλίας που είχε κάνει σε εκείνη την Κεντρική Επιτροπή ο σ. Αλέξης Τσίπρας, καταχειροκροτούμενος από όλους και όλες μας : «Ότι στις εκλογές αυτές πρέπει, θα είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για τον ίδιο το λαό, να νικήσει ο λαός. Να νικήσουν οι δυνάμεις που αντιστέκονται στο σημερινό μονόδρομο της καταστροφής. Να νικήσουμε. Όχι απλώς να δώσουμε τη μάχη με αξιοπρέπεια, αριστερή ανιδιοτέλεια, μυαλό και καρδιά. Ναι, να τη δώσουμε έτσι, αλλά να τη δώσουμε έτσι ώστε να νικήσουμε. Να ανατρέψουμε συσχετισμούς, προγνωστικά και σενάρια υποδούλωσης και να νικήσουμε».

·     Τέταρτον, σ’ αυτή την προσπάθεια, το να αγκαλιάσουμε πραγματικά τον κόσμο που έστρεψε και στρέφει προς εμάς το βλέμμα και τις ελπίδες του μέσα στην καταστροφή, σ’ αυτή την προσπάθεια του να ταυτιστούμε πολιτικά, οργανωτικά, αλλά και εκλογικά, με αυτό που συνήθως αποκαλούμε «κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ», σ’ αυτή την προσπάθεια να αφουγκραστούμε την ευρύτατη αυτή κοινωνική συμμαχία που διαμορφώνεται γύρω από το αίτημα της ανατροπής και το πολιτικό μας πρόγραμμα, πρέπει να στρατευτούμε όλοι και όλες. Πρέπει να παρατάξουμε ό,τι καλύτερο διαθέτουμε.

Είναι γεγονός ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι πολλά – φαίνονται βέβαια περισσότερο στις δημοτικές και λιγότερο στις περιφερειακές μας κινήσεις, χωρίς να σημαίνει ότι από εκεί απουσιάζουν.

Κάποια από αυτά τα προβλήματα είναι αντικειμενικά, όπως το γεγονός ότι σε πάρα πολλές Οργανώσεις οι σύντροφοί μας δεν έχουν αυτοδιοικητική εμπειρία. Πολλά άλλα όμως πηγάζουν από δικές μας υποκειμενικές προκαταλήψεις, από το νόμο της αδράνειας που μας εμποδίζει να αντιστοιχηθούμε πλήρως στο ρόλο που η ιστορία μας έταξε να παίξουμε

Είναι όμως τώρα η στιγμή που είμαστε αναγκασμένοι να τα υπερβούμε όλα δια μιας. Απειρίες, οργανωτικές αδυναμίες, ελλείψεις, φόβους, διστακτικότητες, υποκειμενισμούς. Είμαστε αναγκασμένοι να τα υπερβούμε γιατί βρισκόμαστε μπροστά σε έναν ιστορικό μονόδρομο. Είτε θα τα καταφέρουμε, είτε θα παραδώσουμε την ελληνική κοινωνία στη μαυρίλα και την Αριστερά στην ανυποληψία.

Κλείνοντας, επιτρέψτε μου να χρησιμοποιήσω έναν κάπως πιο προσωπικό τόνο.

Ξέρετε όλοι και όλες ότι το 2010 βρέθηκα υποψήφιος Περιφερειάρχης στη Θεσσαλία, σε μια πολιτική συγκυρία ασύγκριτα πιο δυσμενή για τη ριζοσπαστική Αριστερά και ότι υπηρέτησα και υπηρετώ την Αυτοδιοίκηση και στο παρελθόν, αλλά και μέχρι σήμερα.

Γνωρίζω λοιπόν πάρα πολύ καλά όλα τα προβλήματα και τις δυσκολίες που μπορεί να συναντήσουμε και κατά την προεκλογική περίοδο και στη συνέχεια.

Γνωρίζω όμως και τις δυνατότητες. Γνωρίζω πώς, ως 3,08% στη Θεσσαλία καταφέραμε να αναδείξουμε θέματα, να κερδίσουμε μάχες. Και είμαι σίγουρος ότι τώρα, που η δύναμή μας είναι τουλάχιστον δεκαπλάσια, μπορούμε να δώσουμε ανάσα στους πολίτες.

Ο δρόμος που καλούμαστε να χαράξουμε μέχρι την ημέρα των εκλογών, ώστε να κάνουμε πράξη το «να νικήσουμε χωρίς να χάσουμε την ψυχή μας» είναι αναμφίβολα δύσκολος, όχι όμως αδιάβατος.

o Μπορούμε να τον διασχίσουμε με επιτυχία, χωρίς να παραβλέψουμε τις αξίες και την παράδοσή μας, με συλλογικότητα, κομματικότητα και το ήθος που έχει η Αριστερά.

o    Μπορούμε να τον διασχίσουμε με επιτυχία αν ο καθένας και η κάθε μία από μας κάνει την προσωπική του υπέρβαση, αν όλοι και όλες μαζί αποφασίσουμε σήμερα εδώ να υπερβούμε συλλογικά την αδράνεια χρόνων και να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα εμπρός.

Με βάση όλες τις παραπάνω σκέψεις θέλω κλείνοντας να σας παρουσιάσω τις προτάσεις στις οποίες κατέληξε η Πολιτική Γραμματεία για τις 13 Περιφέρειες και το Δήμο της Αθήνας, ομόφωνα για τις περισσότερες από αυτές, με κάποιες επιφυλάξεις και ενστάσεις για ορισμένες.

Πριν αναφερθώ στα πρόσωπα, επιτρέψτε μου μία σύντομη παρουσίαση του σκεπτικού με το οποίο καταρτίστηκε η πρόταση :

Πρώτον, η προσπάθεια για την προετοιμασία μας για τις αυτοδιοικητικές εκλογές ξεκίνησε από τον περασμένο Αύγουστο – για να μην πω από πέρυσι το χειμώνα όταν κάναμε περιφερειακές συσκέψεις για τις θέσεις μας για την Αυτοδιοίκηση με τη συμμετοχή πάνω από 1200 συντρόφων και συντροφισσών. Το Τμήμα Αυτοδιοίκησης, σε συνεργασία με το Οργανωτικό Γραφείο, έκανε μία κοπιαστική προσπάθεια να προχωρήσουμε σε όλα τα στάδια – από τις πρώτες συζητήσεις για τις θέσεις μας για την Αυτοδιοίκηση μέχρι και σήμερα – με τη μέγιστη δυνατή συναίνεση και είναι, νομίζω, σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι μέχρι σήμερα ενδιάμεσες αποφάσεις και στην Πολιτική Γραμματεία και στην Κεντρική Επιτροπή έχουν ληφθεί ομόφωνα.

Δεύτερον, έχουμε φτάσει ωστόσο, στην προσπάθεια ακριβώς να μην πιεστεί κανείς, να μην εκβιαστούν συναινέσεις, να μην αισθανθεί κανείς ότι δεν ακούγεται και δεν συζητείται η άποψή του, σε ένα χρονικό σημείο τέτοιο που είμαστε πλέον αναγκασμένοι να αποφασίσουμε και να προχωρήσουμε. Μας μένουν σχεδόν 4 μήνες μέχρι τις πιο δύσκολες και τις πιο σκληρές αυτοδιοικητικές εκλογές που έχουμε ζήσει μέχρι σήμερα και νομίζω πως ήρθε η στιγμή να ολοκληρώσουμε την εσωτερική μας συζήτηση και να βγούμε προς την κοινωνία, με την πρότασή μας και με τις υποψηφιότητές μας.

Τρίτον, τα κριτήρια με τα οποία καταρτίστηκε η πρόταση για τις 13+1 υποψηφιότητες – που αφορούν και τις πιο σημαίνουσες μάχες αυτών των εκλογών – είναι αυτά που σας περιέγραψα πιο πάνω και που περιλαμβάνονται τόσο στη σημερινή εισήγηση, όσο και στην προηγούμενη ομόφωνη απόφασή μας. Δηλαδή ο κατεξοχήν πολιτικός χαρακτήρας των εκλογών στις περιφέρειες και τις μεγάλες πόλεις, η κρίσιμη κοινωνική και οικονομική συγκυρία και η ιστορική σημασία που αποκτούν οι εκλογές μέσα σε αυτή και άρα η ανάγκη για τη διαμόρφωση μίας πρότασης που θα εκπέμπει το στίγμα της διεύρυνσης, της ταύτισης του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ με την κοινωνική του απήχηση, τη συσστράτευση όλων των μελών και των στελεχών του κόμματος, αλλά και τη στοίχιση πίσω και δίπλα στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και μίας πλειάδας ανθρώπων με διαφορετικές ενδεχομένως διαδρομές, που σήμερα όμως εντάσσονται και υιοθετούν την οπτική και την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον στα ουσιώδη.

Τέταρτον, έχει κατ’ επανάληψη τονιστεί – το είπα και σήμερα, το συζητήσαμε κατά κόρον και στην προηγούμενη συνεδρίαση της Κ.Ε. και σε όλες τις οργανώσεις – η ανάγκη οι υποψηφιότητες που θα προτείνουμε, εκτός όλων των παραπάνω να εκπέμπουν προς την κοινωνία δύο ακόμα μηνύματα : Αφ’ ενός ένα μήνυμα ελπίδας, ανατροπής και νίκης και αφ’ ετέρου μία ανανέωση, με νέα πρόσωπα στο προσκήνιο.

Πέμπτον, επειδή ακούστηκαν για κάποιες προτάσεις ορισμένες επιφυλάξεις, τις οποίες εννοείται ότι σέβομαι και ότι μπορεί να είχα κι εγώ στην αρχή, όπως λ.χ. για τη στάση που ενδέχεται να τηρήσουν ορισμένοι υποψήφιοι που προτείνονται σε σχέση με θέματα όπως το μεταναστευτικό. Πρέπει να σας πω ότι σε όλες τις περιπτώσεις στις οποίες προτείνονται ως υποψήφιοι πρόσωπα εκτός ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της διεύρυνσης που ανέφερα, εννοείται ότι έχουν γίνει όλες εκείνες οι συζητήσεις και οι συμφωνίες που μας δίνουν τα απαραίτητα εχέγγυα ότι θα υπάρχει συνεννόηση και συμφωνία και ως προς τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια και για το πρόγραμμα και τις θέσεις που θα διατυπωθούν.

Έκτον, στο πλαίσιο της πρότασης που κατατίθεται, όπως θα παρατηρήσετε, δίνεται και από πλευράς προσώπων η εικόνα του προσκλητηρίου για πανστρατιά. Δεν είναι τυχαίο ότι οι υποψηφιότητες καλύπτουν ένα ευρύτατο ηλικιακό φάσμα, στο οποίο εκπροσωπούνται σχεδόν όλες οι γενιές, αλλά και ότι – για πρώτη φορά νομίζω – υπάρχει επιτέλους και σημαντική γυναικεία παρουσία.

Τέλος, όπως ήδη νομίζω έχει γίνει κατανοητό, η πρόταση η οποία κατατίθεται διαμορφώθηκε ως ενιαίο σύνολο, που υπακούει στο σκεπτικό και την πολιτική πρόταση που μόλις σας περιέγραψα. Το θέμα σήμερα δεν είναι να πάρουμε ξεχωριστά κάθε υποψήφιο και υποψήφια και να μετράμε τα θετικά και τα αρνητικά του. Προφανώς όλοι και όλες έχουν και πολλά θετικά και ορισμένα αρνητικά. Θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτά τα 13+1 πρόσωπα ως μία ενιαία πολιτική πρόταση και να αναλογιστούμε και να συζητήσουμε πάνω στην εικόνα και το στίγμα που θα εκπέμψουν συνολικά, ως ομάδα, στην ελληνική κοινωνία και το πώς υπηρετούν στη μεγάλη εικόνα τη γραμμή που έχουμε συναποφασίσει ομόφωνα. Με την έννοια αυτή, λοιπόν, νομίζω ότι – παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις που μπορεί να διατυπωθούν και εύλογα, λέω εγώ – μπορούμε να προχωρήσουμε συναινετικά στην επιλογή των υποψηφιοτήτων, εφόσον συμφωνούμε στη μεγάλη εικόνα και στο πολιτικό μήνυμα που εκπέμπουν, με τη στήριξη όλων μας, ή τουλάχιστον την ανοχή, όπου υπάρχουν ενστάσεις.

Επομένως, για τις 13 Περιφέρειες προτείνονται οι εξής :

·        Περιφέρεια Αττικής : Η σ. Ρένα Δούρου (βουλευτής Β’ Αθήνας)

·  Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας : Η σ. Δέσποινα Χαραλαμπίδου (βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης).

·        Περιφέρεια Θεσσαλίας : Η σ. Ηρώ Διώτη (βουλευτής Λάρισας)

·      Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας : Ο σ. Βασίλης Χατζηλάμπρου (βουλευτής Αχαΐας)

·        Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης : Ο σ. Κώστας Μορφίδης

·  Περιφέρεια Πελοποννήσου : Ο ανεξάρτητος βουλευτής Οδυσσέας Βουδούρης.

·       Περιφέρεια Κρήτης : Ο σ. Μιχάλης Κριτσωτάκης (βουλευτής Ηρακλείου).

·   Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας : Ο σ. Βαγγέλης Αποστόλου (βουλευτής Εύβοιας).

·        Περιφέρεια Ηπείρου : Η σ. Όλγα Γεροβασίλη (βουλευτής Άρτας)

·     Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας : Ο Θόδωρος Καρυπίδης, δημοσιογράφος

·   Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου : Ο Μπενέτος Σπύρου, ο Δήμαρχος Λειψών και ο μακροβιότερος αυτοδιοικητικός, αφού εκλέγεται συνεχώς από το 1986.

· Περιφέρεια Ιονίων Νήσων : Ο σ. Θόδωρος Γαλιατσάτος, νυν περιφερειακός σύμβουλος.

·       Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου : Η Αγλαΐα Κυρίτση, δημοσιογράφος και ένα από τα πρόσωπα που πρωτοστατούν και συμβολίζουν τον αγώνα της ΕΡΤ.

Τέλος, για το Δήμο της Αθήνας, ως πρόταση η οποία κατατίθεται προς τις οργανώσεις της Αθήνας και την παράταξη της «Ανοιχτής Πόλης», ο σ. Γαβριήλ Σακελλαρίδης, γνωστός σε όλους σας και από τα στελέχη της νεότερης γενιάς που νομίζω ότι μας κάνουν όλους και όλες περήφανους.

Καλό αγώνα σε όλους μας, γιατί τον αγώνα θα τον δώσουμε όλοι μαζί, είτε είμαστε υποψήφιοι, είτε όχι.