ΕΠΑΝΑΘΕΣΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ

Μάρτιος 28- 3-2016

Αθήνα

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ	3
ΕΙΣΑΓΩΓΗ	6
ΕΠΑΝΑΘΕΣΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ	10
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ -ΟΔΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ	18

ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ

Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει σε μια ουσιαστική αναδιάρθρωση του πολιτικού & διοικητικού συστήματος με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και τις δεσμεύσεις της.

Η αναδιάρθρωση αυτή είναι αναγκαία, αφενός διότι η σημερινή δομή της Δημόσιας Διοίκησης δεν δύναται να υποστηρίξει οποιαδήποτε μεταρρυθμιστική προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα συγκρότησης και λειτουργίας της κοινωνίας, και αφετέρου διότι σε κάθε περίπτωση, η τολμηρή μεταρρύθμιση του κράτους θα έχει πολλαπλά και καταλυτικά οφέλη για την ελληνική κοινωνία και οικονομία. Εκτός από την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του κρατικού μηχανισμού και την εξοικονόμηση πόρων, η αναδιάρθρωση είναι αναγκαία προκειμένου η χώρα να απελευθερώσει τις εγκλωβισμένες δημιουργικές της δυνάμεις και να κερδίσει το στοίχημα της ισόρροπης ανάπτυξης με σημαντική αύξηση της απασχόλησης και ανατροπή των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων. Επιπλέον, η αναδιάρθρωση μπορεί να συμβάλει στην εδραίωση της διαφάνειας και της λογοδοσίας, στην ενίσχυση της δημοκρατίας και των θεσμών άμεσης δημοκρατίας, και στην ενίσχυση της ισοπολιτείας. Με αυτή την έννοια, συνιστά και την οφειλόμενη θεσμική απάντηση στη χρόνια και επιδεινούμενη κρίση κοινωνικής και πολιτικής εκπροσώπησης.

Με βάση τα παραπάνω ο στρατηγικός στόχος αυτής της νέας μεταρρύθμισης πρέπει να είναι:

η δημιουργία ενός δημοκρατικά διαρθρωμένου πολιτικού-διοικητικού συστήματος σε τρία επίπεδα, το κεντρικό κράτος, τις Περιφέρειες και τους Δήμους και με αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων στο κατώτατο επίπεδο και κοντά στον πολίτη.

Για την επίτευξη του στρατηγικού αυτού στόχου απαιτείται:

• Εκπόνηση ενός ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ για τη δημοκρατική μεταρρύθμιση και τη διοικητική αναδιάρθρωση του πολιτικού- διοικητικού συστήματος της χώρας.
• Τριετές (2016-2018) Πρόγραμμα Αναβάθμισης της Τ.Α. το οποίο θα βασιστεί στους Πυλώνες που αναφέρονται στο παρόν κείμενο, με προτεραιότητα την αντικατάσταση του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ με ενα νέο νομοθετικό πλαίσιο
• Προετοιμασία της συνταγματικής αναθεώρησης με την διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων στα υπό αναθεώρηση άρθρα που θα προταθούν.
• Συγκρότηση της Επιτροπής Επαναθεσμοποίησης στο ΥΠΕΣΔΑ με κύριο έργο της την κατάρτιση του νέου νομοθετικού πλαισίου.

Στόχος της κυβέρνησης είναι να διατυπώσει μια εναλλακτική πρόταση, σύμφωνα με τις προγραμματικές θέσεις της και τη δέσμευση της χώρας για μια Τριετή Στρατηγική Μεταρρυθμίσεων της Ελληνικής Διοίκησης, η οποία θα ανατρέπει το συγκεντρωτικό μοντέλο διοίκησης της χώρας και θα οδηγήσει σε μια ουσιαστική αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, πόρων και εξουσιών και συνεπώς σε μια ισχυρή Τοπική Αυτοδιοίκηση.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το κράτος, η δημόσια διοίκηση και η αυτοδιοίκηση βρίσκονται σε βαθιά δομική κρίση και ως προς την στρατηγική, και ως προς τον προσανατολισμό τους.

Η διοικητική ανασυγκρότηση και ο εξορθολογισμός των λειτουργιών του κράτους είναι ζητούμενο από την ίδρυσή του μέχρι τις μέρες μας. Ο υδροκεφαλισμός, ο υπερσυγκεντρωτικός χαρακτήρας του, η χρόνια οργανωτική αδυναμία, η γραφειοκρατία και η πολυνομία αποτελούν τροχοπέδη για την αξιοποίηση δυνατοτήτων και την εκπλήρωση στόχων. Ωθούν σε στρεβλώσεις, τρέφουν την αδράνεια, εθίζουν στη ματαίωση και διαιωνίζουν την απαξίωση. Το αποτέλεσμα είναι μια σειρά από χαμένες ευκαιρίες με τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος για τη χώρα.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στο νεότερο ελληνικό κράτος αντιμετωπίστηκε πάντοτε με επιφύλαξη και καχυποψία και δεν έφθασε ποτέ να γίνει ο εκφραστής της τοπικά οργανωμένης πολιτικής κοινωνίας και ένα πραγματικό κέντρο τοπικής αυτοκυβέρνησης. Παρά τις συνταγματικές και πολιτικές διακηρύξεις περί αποκέντρωσης, η κεντρική εξουσία δύσκολα εκχωρούσε αρμοδιότητες και ακόμη δυσκολότερα εκχωρούσε τους αναγκαίους πόρους. Εξάλλου, η δυσπιστία των πολιτών απέναντι στους θεσμούς, η διαρκής αύξηση του πολιτικού κυνισμού και η μείωση της κοινωνικής εμπιστοσύνης αποτέλεσαν το λόγο που ακόμα και οι ελάχιστες θεσμικές πρωτοβουλίες που κινήθηκαν στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της συμμετοχής και της δημοκρατίας στην Τ.Α. έμειναν «κενό γράμμα».

Λόγω των παραπάνω η Τ.Α σήμερα χαρακτηρίζεται από:

• Πλειοψηφικό & αντιδημοκρατικό εκλογικό σύστημα.
• Υπερβολική ενδυνάμωση των μονοπρόσωπων οργάνων (Δήμαρχος, Περιφερειάρχης) ή των ολιγομελών οργάνων (Δημαρχιακή/Εκτελεστική Επιτροπή, Οικονομική Επιτροπή), σε βάρος των Δημοτικών/Περιφερειακών Συμβουλίων.
• Απουσία θεσμών πραγματικής και ουσιαστικής κοινωνικής συμμετοχής, εφόσον οι ελάχιστοι υφιστάμενοι θεσμοί (Επιτροπή Διαβούλευσης, Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών κ.λπ.) είτε δεν ιδρύονται από τις κατά τόπους Δημοτικές και Περιφερειακές Αρχές, είτε αντιμετωπίζονται τυπολατρικά και εργαλειακά, αποξενωνόμενες από το ουσιαστικό τους περιεχόμενο.
• Συγκεντρωτική οργάνωση και λειτουργία των Ο.Τ.Α. (ιδίως των Δήμων) σε βάρος των θεσμών της εσωτερικής (ενδοδημοτικής) αποκέντρωσης (π.χ. Τοπικά Συμβούλια).
• Πολυκερματισμό των ελέγχων, με αποτέλεσμα οι Ο.Τ.Α. να ασφυκτιούν από τον έλεγχο επί της δράσης τους, (λόγω του ότι ο τελευταίος εκτρέπεται των ορίων του ελέγχου νομιμότητας και υπεισέρχεται στο πεδίο του ελέγχου σκοπιμότητας), ενώ η αποτελεσματικότητα των επάλληλων ελέγχων ως προς την πάταξη των πραγματικών περιπτώσεων κακοδιοίκησης και διαφθοράς είναι τελικώς αμφισβητούμενη.
• Χαμηλό επίπεδο συμμετοχής ακόμα και στους ελάχιστους υπαρκτούς θεσμούς συμμετοχής ή κοινωνικού ελέγχου.

Στα παραπάνω χαρακτηριστικά θα πρέπει να συμπεριληφθεί και το δεδομένο ότι για το Ελληνικό πολιτικό σύστημα η αυτοδιοίκηση ήταν απλώς «η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων» και δεν ήταν ποτέ «αυτοκυβέρνηση». Οι όποιες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες των τελευταίων ετών, παρά τα μεγάλα λόγια περί δήθεν επανίδρυσης ή εκσυγχρονισμού του κράτους και της δημόσιας διοίκησης, αποδείχτηκαν κενές περιεχομένου. Η εφαρμογή του "ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ" και του "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ" και 6 χρόνια μνημονιακών πολιτικών, καθώς και η ταυτόχρονη και αφειδής μεταφορά αρμοδιοτήτων στην αυτοδιοίκηση, χωρίς πρόβλεψη για τους απαιτούμενους πόρους (στο πλαίσιο μια στρατηγικά οργανωμένης οπισθοχώρησης του κράτους) μετέτρεψαν έναν κατεξοχήν θεσμό άσκησης πρωτογενούς λαϊκής εξουσίας και κοινωνικού ελέγχου, όπως η Αυτοδιοίκηση, σε «διοικητή» τοπικών υποθέσεων και «διαμεσολαβητή» της κεντρικής πολιτικής εξουσίας. Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες μεταβλήθηκαν σε μια μικρογραφία του κεντρικού κράτους, με αποτέλεσμα τη συγκεντροποίηση της πολιτικής εξουσίας, μέσω της χωρικής πύκνωσης.

Γι’ αυτό ακριβώς είναι αναγκαίο να εκπονηθεί ένα συνολικότερο στρατηγικό πλαίσιο για τη δημοκρατική μεταρρύθμιση, τη ριζική τομή και διοικητική αναδιάρθρωση, το οποίο θα ανατρέψει συνολικά τους ρόλους και τις σχέσεις μεταξύ κεντρικού κράτους, τοπικών δημόσιων θεσμών και Τοπικής αυτοδιοίκησης.

Α. ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ

Οι ριζικές μεταρρυθμίσεις ωστόσο, ιδίως οι φιλόδοξες, δεν συντελούνται εν κενώ. Αξιοποιώντας τη θεσμική μνήμη του πολιτικού και διοικητικού συστήματος της χώρας μας και την αξιολόγηση των προσπαθειών που έχουν προηγηθεί, καθώς και την εμπειρία που έχει αποκτηθεί από τα μέχρι τώρα εγχειρήματα, προχωρούμε σε μια συγκροτημένη μεταρρυθμιστική προσπάθεια με τρεις καταρχήν στόχους:

1. Επιτελικό Κράτος,
2. Πολυεπίπεδη Διακυβέρνηση και
3. Διαβαθμιδική Συνεργασία.

Β. ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Οι Αρχές που θα πρέπει να διέπουν το νέο πλαίσιο της ανασυγκρότησης της Τ.Α. είναι:

1. Αποκέντρωση - Ισχυρή αυτοδιοίκηση - Επικουρικότητα - Δημοκρατικός Προγραμματισμός
2. Δημοκρατία - Συμμετοχή - Τοπική Αυτονομία
3. Ενδοπεριφερειακή και Ενδοδημοτική Αποκέντρωση
4. Οικονομική Αυτοτέλεια των Ο.Τ.Α.
5. Δημοκρατικός και Κοινωνικός Έλεγχος
6. Ενίσχυση Κοινωνικών Πολιτικών των Ο.Τ.Α.
7. Ενίσχυση Αναπτυξιακού Ρόλου Τ.Α.
8. Αξιοποίηση Κοινωνικής Οικονομίας και Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας από Ο.Τ.Α.

Αναλυτικότερα

Ι. ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΙΣΧΥΡΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ - ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

Απέναντι στη συγκεντροποίηση της πολιτικής εξουσίας, προβάλλουμε μια διοίκηση αποκεντρωμένη στο κατώτατο δυνατό επίπεδο, ώστε να βρίσκεται κοντά στις ανάγκες των πολιτών, ανδρών και γυναικών, με ουσιαστική μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και των ανάλογων πόρων. Επιδίωξη είναι να περάσουν στους δύο βαθμούς Αυτοδιοίκησης όχι μόνο τα «τοπικά ζητήματα», αλλά όλες οι δημόσιες πολιτικές που έχουν περιφερειακή – τοπική διάσταση, δηλαδή η πλειοψηφία των σημερινών κρατικών αρμοδιοτήτων. Σε κάθε φάση πάντως, θα πρέπει να είναι σαφής η ανάθεση των αρμοδιοτήτων και ο διαχωρισμός μεταξύ των τριών επιπέδων διοίκησης. Απωτερος στόχος της μεταρρύθμισης αυτής ειναι η ενίσχυση της αυτοτέλειας των Ο.Τ.Α. με τη σταδιακή αποδυνάμωση των αποσυγκεντρωμένων υπηρεσιών του κεντρικού κράτους.

ΙΙ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ - ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ

Στόχος μας είναι η προώθηση του ριζικού εκδημοκρατισμού του πολιτικού συστήματος, προκειμένου να δοθεί κυρίαρχος ρόλος στη συμμετοχή των πολιτών και στον έλεγχο των διοικούντων. Για την υλοποίηση αυτού του στόχου απαιτείται η αλλαγή του συστήματος εκλογής των αιρετών οργάνων της Τ.Α. και η θεσμοθέτηση μορφών συμμετοχικής δημοκρατίας.

ΙΙΙ. ΕΝΔΟΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΕΝΔΟΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ

Στόχος μας είναι οι Δήμοι να καταστούν υποκείμενα του χωρικού προγραμματισμού της χώρας αλλά και κοινωνικά κύτταρα με πρωτογενή εξουσία τα οποία θα βρίσκονται κοντά στους πολίτες (γυναίκες και άνδρες). Στο πλαίσιο της Ενδοπεριφερειακής και Ενδοδημοτικής Αποκέντρωσης θα διασφαλιστεί η συγκρότηση και λειτουργία τοπικών συμβουλίων με δημοκρατικό τρόπο, αλλά κυρίως με αρμοδιότητες και πόρους. Αυτό θα συμβάλλει στην άμβλυνση των ανισοτήτων και στην αποκλιμάκωση των εσωτερικών τοπικών ανταγωνισμών και θα ενισχύσει την ομογενοποίηση μέσα από τη διαφορετικότητα των Δήμων και των Περιφερειών.

IV. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΤΑ

Το φορολογικό σύστημα και η δημοσιονομική πολιτική περιλαμβάνει ως αναπόσπαστο μέρος και ένα πολιτικό συμβόλαιο, με ισχυρή θεσμική θωράκιση, μεταξύ κεντρικού κράτους και αυτοδιοίκησης σχετικά με τον επιμερισμό των εσόδων και δαπανών ανάμεσα στις διαφορετικές βαθμίδες.

V. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Στόχος είναι η επίτευξη μιας νέας ισορροπίας του ελεγκτικού συστήματος, η οποία θα ενισχύσει τη λογοδοσία των Ο.Τ.Α. και τον ρόλο των πολιτών, ανδρών και γυναικών.

VI. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΩΝ O.T.A.

Για να ανταποκριθούν στις σύγχρονες συνθήκες οι κοινωνικές πολιτικές των Ο.Τ.Α., θα πρέπει να περιλαμβάνουν το σχεδιασμό και την υλοποίηση σύνθετων παρεμβάσεων οι οποίες προϋποθέτουν νέες μορφές διοικητικής οργάνωσης και νέους μηχανισμούς κοινωνικής προστασίας, καθώς και τη δικτύωση των διαφορετικών μορφών οργάνωσης και παροχής των κοινωνικών υπηρεσιών σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, με στόχο την οργανική διασύνδεση, την αύξηση της αποτελεσματικότητας και την ευρεία κάλυψη των κοινωνικών αναγκών του συνόλου των πολιτών/ δημοτών και κατοίκων (ανδρών και γυναικών).

VII. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΗΣ Τ.Α.

Είναι αναγκαίο να εκπονηθεί ένα Εθνικό Σχέδιο Περιφερειακής Πολιτικής και Τοπικής Ανάπτυξης, μέσω του οποίου θα εξειδικεύονται οι κυβερνητικές πολιτικές σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, με στόχο να συμπεριληφθούν τα ειδικά και επιμέρους αναπτυξιακά χαρακτηριστικά κάθε περιοχής και να αντιμετωπιστούν οι απώλειες που έχουν υποστεί οι τοπικές κοινωνίες λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και των πολιτικών λιτότητας.

VIII. ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ Ο.Τ.Α.

Είναι απαραίτητη η ενίσχυση των τοπικών αναπτυξιακών προοπτικών, με την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πόρων της περιοχής, μέσα από δημοκρατικά συλλογικά εγχειρήματα. Η επίτευξη αυτού του στόχου προϋποθέτει την αξιοποίηση του σχολάζοντος τοπικού κοινωνικού κεφαλαίου με την προώθηση της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και την σύνδεσή τους με τους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς της αυτοδιοίκησης.

ΕΠΑΝΑΘΕΣΜΟΠΟΙΗΣΗ ΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ

Οι μεταρρυθμιστικές προσπάθειες της Μεταπολίτευσης οδήγησαν σε πολλές δυσλειτουργίες, αναντιστοιχίες, αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων αλλά και σε επιμέρους επιτυχίες. Αξιολογώντας συστηματικά αυτή την εμπειρία έναντι των κριτηρίων που προαναφέρθηκαν, το τρέχον εγχείρημα ανασυγκρότησης προβαίνει στην επαναθεσμοποίηση των δομών και των λειτουργιών του κράτους με συγκεκριμένες στοχεύσεις που αφορούν την ουσιαστική αποκέντρωση αρμοδιοτήτων και πόρων, την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της πολυνομίας, την ισόρροπη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, την θεσμοθέτηση διαδικασιών κοινωνικού ελέγχου και την ενεργοποίηση των πολιτών ώστε να καταστούν συμμέτοχοι στη λήψη αποφάσεων και πραγματικοί ελεγκτές της εξουσίας.

Στο πλαίσιο αυτό καταρτίζεται Στρατηγικό Σχέδιο για την Μεταρρύθμιση στο Πολιτικο-Διοικητικό Σύστημα της Χώρας, το οποίο, εξειδικεύοντας τις αρχές που προαναφέρθηκαν, θα βασιστεί στους εξής εννέα (9) Πυλώνες

ΠΥΛΩΝΑΣ Ι. Επιτελικό Κράτος - Πολυεπίπεδη Διακυβέρνηση - Διαβαθμιδική Συνεργασία ΠΥΛΩΝΑΣ ΙΙ. Δημοκρατία – Τοπική Αυτονομία - Συμμετοχή ΠΥΛΩΝΑΣ ΙΙΙ. Δημοσιονομική Αποκατάσταση & Ενίσχυση Οικονομικής Αυτοτέλειας Αυτοδιοίκησης ΠΥΛΩΝΑΣ ΙV. Νέα Εσωτερική, Οργανωτική και Λειτουργική Θέσμιση Τ.Α. ΠΥΛΩΝΑΣ V. Ενεργοποίηση και Εξέλιξη Δυνατοτήτων Ανθρώπινου Δυναμικού ΠΥΛΩΝΑΣ VΙ. Δημοκρατικός & Κοινωνικός Έλεγχος ΠΥΛΩΝΑΣ VIΙ. Ενίσχυση Κοινωνικών Πολιτικών Ο.Τ.Α. ΠΥΛΩΝΑΣ VIIΙ. Ενίσχυση Αναπτυξιακού Ρόλου Τοπικής Αυτοδιοίκησης ΠΥΛΩΝΑΣ IX. Αξιοποίηση Κοινωνικής Οικονομίας και Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας από Ο.Τ.Α.

Ακολουθεί αναλυτικότερη περιγραφή των Πυλώνων

ΠΥΛΩΝΑΣ Ι. ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ - ΠΟΛΥΕΠΙΠΕΔΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΔΙΑΒΑΘΜΙΔΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Α) Η μεταρρύθμιση στοχεύει και αφορά και τις τρεις (3) βαθμίδες διοίκησης (κεντρική διοίκηση - αυτοδιοίκηση Α' βαθμού και αυτοδιοίκηση Β' βαθμού).

Στο ενιαίο διοικητικό σύστημα της χώρας θα πρέπει να υπάρξει ουσιαστική μεταφορά εξουσιών, αρμοδιοτήτων και πόρων από το κέντρο προς τους περιφερειακούς και τοπικούς δημόσιους θεσμούς, ενώ το μέγεθος αυτής της αλλαγής θα πρέπει να είναι τέτοιας έκτασης που θα ανατρέψει την παραδοσιακή συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους, το οποίο από το 1830 διαμορφώθηκε ως ένα γραφειοκρατικό αντιδημοκρατικό μόρφωμα που καλλιέργησε σχέσεις δυσπιστίας και αντιπαλότητας με τους πολίτες.

Τα τρία επίπεδα διοίκησης της χώρας (Κεντρική Διοίκηση - Περιφέρεια & Δήμοι) θα έχουν σαφώς προσδιορισμένες αρμοδιότητες και πόρους. Επομένως θα πρέπει καταρχάς η μεταρρύθμιση να εκκινήσει από την κεντρική διοίκηση και στη συνέχεια να συμπεριλάβει την αυτοδιοίκηση Α' και Β΄ βαθμού, με στόχο την διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου διοίκησης και αυτοδιοίκησης, την αποκέντρωση του κράτους και την ισχυροποίηση της αυτοδιοίκησης.

Η Κεντρική Διοίκηση και η Αυτοδιοίκηση ως δύο διακριτοί πόλοι του ενιαίου πολιτικού και του διοικητικού συστήματος θα αποτελούν το Δημόσιο Τομέα, κοινός στόχος των οποίων θα είναι η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Με αυτόν τον τρόπο θα ανατραπεί και η βαθειά εμπεδωμένη αντίληψη πως όλα προγραμματίζονται και αποφασίζονται στο κέντρο και η Αυτοδιοίκηση απλά υλοποιεί ως ένα απλό εξάρτημα.

Β) Συνολικότερη και εκ βάθρων επανεξέταση των αρμοδιοτήτων των τριών (3) βαθμίδων διοίκησης.

Η επανεξέταση των αρμοδιοτήτων θα πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο μιας ολιστικής προσέγγισης, η οποία θα αναπροσδιορίσει σε νέες βάσεις τη σχέση κράτους και τοπικής αυτοδιοίκησης, καθώς και τη σχέση μεταξύ της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει πιο συγκεκριμένα, να αναπροσδιοριστούν θεσμικά οι αρμοδιότητες της Κεντρικής Διοίκησης, οι αρμοδιότητες των αποκεντρωμένων οργάνων της Κεντρικής Διοίκησης και οι αρμοδιότητες των βαθμίδων της Αυτοδιοίκησης, με δεδομένο ότι οι τελευταίες, κατά το σχεδιασμό της κοινωνικής και της οικονομικής ανάπτυξης, συναρθρώνονται δομικά με τις κεντρικές πολιτικές υπό τη σκέπη της αρχής του δημοκρατικού προγραμματισμού.

Ο επιμερισμός των ρόλων και των ευθυνών των τριών (3) βαθμίδων διοίκησης θα πρέπει πραγματοποιηθεί στη βάση της αρχής της επικουρικότητας και να έχει διττό στόχο σε ό,τι αφορά την αυτοδιοίκηση: αφενός τη σύνδεση του τοπικού χώρου με το ευρύτερο πολιτικό σύστημα και την κοινωνική καθημερινότητα και αφετέρου την προστασία της πρωτογενούς εξουσίας μέσα από τη χωρική και θεσμική της κατοχύρωση.

Στόχος είναι η Κεντρική Διοίκηση να επικεντρωθεί στον καθορισμό των βασικών αναπτυξιακών στόχων, στην κατάρτιση και στο συντονισμό του γενικού οικονομικού προγραμματισμού, στον εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό, στον σχεδιασμό κατανομής επενδύσεων, στη χάραξη κατευθυντηρίων γραμμών στα θέματα οικονομικής, περιβαλλοντικής, κοινωνικής πολιτικής, κ.λπ. Ενώ η βασική αρχή που θα χαρακτηρίζει τη Δημόσια Διοίκηση (Κεντρική και Αποκεντρωμένες Υπηρεσίες) είναι μικρότερες και επιτελικά προσανατολισμένες κεντρικές διοικήσεις και πολυπληθείς τοπικές υπηρεσίες, κοντά στον πολίτη/στην πολίτιδα.

Από την άλλη, ο στόχος για την Αυτοδιοίκηση είναι να αναδιοργανωθεί ριζικά προκειμένου:

• Οι Περιφέρειες να μεταβληθούν σε βασικούς θεσμούς ανάπτυξης ώστε το σύνολο του Προγράμματος Δημόσιων Επενδύσεων, πέρα των κεντρικών έργων εθνικής εμβέλειας, να υλοποιείται από τις Περιφέρειες, οι οποίες θα συμμετέχουν ουσιαστικά στον γενικό δημόσιο σχεδιασμό, συντονίζοντας και συναποφασίζοντας με τους Ο.Τ.Α., για τις παραγωγικές και κοινωνικές δράσεις της περιοχής τους.
• Οι Δήμοι να είναι συν-διαμορφωτές και διαχειριστές του κοινωνικού κράτους και οι δομές της τοπικής πολιτικής εξουσίας και διοίκησης, που παρεμβαίνουν και απαντούν αποτελεσματικά στα προβλήματα καθημερινότητας των πολιτών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι το σύνολο των τομέων που αφορούν κοινωνικές δράσεις (κοινωνική συνοχή, χωροταξία, περιβάλλον, χρήσεις γης, τοπική ανάπτυξη, σχέσεις διοικητικής μορφής δημοσίου – πολιτών/πολίτιδων), θα περάσουν στην αρμοδιότητα των Δήμων, στο πλαίσιο του ενιαίου ισόρροπου εθνικού και περιφερειακού σχεδιασμού.

Στο πλαίσιο αυτό είναι αναγκαίο να καταργηθεί ο «Καλλικράτης» μέσω σαφώς προσδιορισμένων σταδίων/ φάσεων ή σεναρίων με βάση τον απαιτούμενο πολιτικό χρόνο, προκειμένου να εγκαθιδρυθεί μια νέα αρχιτεκτονική και ένα νέο θεσμικό πλαίσιο που θα προσδιορίζει με σαφήνεια τις αρμοδιότητες κάθε επιπέδου και θα προβλέπει με ακρίβεια την κατανομή των απαιτούμενων πόρων και των αντίστοιχων επενδυτικών μέσων. Στόχος είναι να διασφαλίζεται η εσωτερική χωρική συνοχή των Δήμων, να έχουν οι Δήμοι διακριτή ταυτότητα και να είναι άμεσα προσβάσιμοι και ελέγξιμοι από την τοπική κοινωνία. Τέλος, η αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων θα συνοδεύεται, σύμφωνα με τη συνταγματική επιταγή, από τους αντίστοιχους πόρους και από την αναδιοργάνωση των φορέων που επηρεάζονται από τη μεταρρύθμιση αυτή.

ΠΥΛΩΝΑΣ ΙΙ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ – ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Αλλαγή του εθνικού εκλογικού συστήματος και του νόμου για την εκλογή των αιρετών οργάνων της Τ.Α. με δεδομένο ότι η τελική αρχιτεκτονική της αυτοδιοίκησης (ειδικά του Β' βαθμού), αλλά και οι τελικές ισορροπίες του πολιτικού συστήματος επηρεάζονται από το επίπεδο εκλογής των βουλευτών (το κατά πόσον γίνεται δηλαδή σε επίπεδο περιφερειακών ενοτήτων). Στο πλαίσιο αυτό θα εξεταστεί η απλή αναλογική, η έμμεση ή άμεση εκλογή δημάρχου και η εκλογή την 2η Κυριακή.

Επίσης είναι αναγκαία η θέσπιση μορφών άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής, λογοδοσίας και κοινωνικού ελέγχου. Με τη νέα μεταρρύθμιση θα πρέπει να επιδιώκεται η αναβάθμιση των θεσμών της διαβούλευσης, της λογοδοσίας και της κοινωνικής συμμετοχής. Η θέσπιση μορφών άμεσης δημοκρατίας και συμμετοχής, λογοδοσίας και κοινωνικού ελέγχου, όπως η πολιτική ανοιχτών δεδομένων, τα τοπικά δημοψηφίσματα, ο συμμετοχικός προϋπολογισμός, θα επιτρέπουν στους πολίτες/ στις πολίτιδες να μετέχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Πιο συγκεκριμένα θα πρέπει να εξεταστούν τα εξής ζητήματα:

• Ενίσχυση της ενδοπεριφερειακής και ενδοδημοτικής αποκέντρωσης, με διεύρυνση του αριθμού και των αρμοδιοτήτων των συμβουλίων των Δημοτικών Κοινοτήτων
• Αναβαθμισμένος ρόλος στις τοπικές λαϊκές συνελεύσεις
• Καθιέρωση και ενδυνάμωση του θεσμού των τοπικών δημοψηφισμάτων και με λαϊκή πρωτοβουλία.
• Εισαγωγή άλλων θεσμών δημοκρατικής συμμετοχής (π.χ. ειδικά συμβούλια για μεγάλα θέματα κάθε περιοχής, υποχρέωση Δημοτικού ή Περιφερειακού Συμβουλίου να συζητήσει ένα θέμα, αν ζητηθεί από ορισμένο αριθμό δημοτών/πολιτών κ.λπ.)
• Θέσπιση διαδικασιών πλατιάς κοινωνικής διαβούλευσης για την υλοποίηση μεγάλων τοπικών έργων / επενδύσεων (π.χ. Mall) με παράλληλη θέσπιση Διερευνητικών Επιτροπών (Commission of Enquiry) που θα εξασφαλίζουν την άρτια και τεχνικά τεκμηριωμένη ενημέρωση των δημοτών. Η διαβούλευση θα μπορεί να καταλήγει και σε δημοψήφισμα.
• Επανεξέταση θεσμών που θα μπορούσαν να προάγουν την κοινωνική ενεργοποίηση οι οποίοι έχουν "γραφειοκρατικοποιηθεί" (π.χ. σχολικές επιτροπές).
• Αξιοποίηση των δυνατοτήτων των νέων τεχνολογιών για την άμεση και διαρκή επικοινωνία των αιρετών με τις πολίτιδες/τους πολίτες.
• Θέσπιση διαδικασιών πραγματικής δημόσιας λογοδοσίας και κοινωνικού ελέγχου.

Είναι σαφές ότι για την υιοθέτηση θεσμών άμεσης δημοκρατίας που θα εμπνέουν και θα κινητοποιούν τους πολίτες/τις πολίτιδες, δεν αρκεί μόνο ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο. Απαιτείται η παράλληλη ενημέρωση και συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, η αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού, η ενημέρωση και συμμετοχή των φορέων της κοινωνίας των πολιτών.

ΠΥΛΩΝΑΣ ΙΙΙ. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Για την ενίσχυση της οικονομικής αυτοτέλειας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δρομολογείται:

• Η σταδιακή αποκατάσταση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων της και η εφαρμογή της Συνταγματικής επιταγής (άρθρο 102), σε συνάρτηση με την αύξηση των δημοσίων εσόδων και του ΑΕΠ της χώρας.
• Η διαμόρφωση ενός μεσοπρόθεσμου οδικού χάρτη δημοσιονομικής αποκέντρωσης με βάση τις αντίστοιχες ρυθμίσεις και πρακτικές των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

Το πλαίσιο εφαρμογής απαιτεί:

• Διασφάλιση και σταδιακή αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης των Ο.Τ.Α., ανάλογα με τη βελτίωση της συνολικής δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας.
• Επανεξέταση της βάσης υπολογισμού της κρατικής χρηματοδότησης, ώστε να διασφαλίζεται η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σταθερότητα των εσόδων των Ο.Τ.Α. από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς αυτά να είναι ευάλωτα σε τυχαίες μεταβολές της εισπρακτικής ικανότητας των υπηρεσιών του κράτους.
• Αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της κρατικής χρηματοδότησης, με θέσπιση περισσότερων αντικειμενικών κριτηρίων και παράλληλη θέσπιση ενός ελάχιστου ορίου, ώστε να προστατεύεται η βιωσιμότητα και των πληθυσμιακά μικρότερων Δήμων.

ΠΥΛΩΝΑΣ ΙV. ΝΕΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ, ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΣΜΙΣΗ ΤΗΣ Τ.Α.

Η διαμόρφωση των Ο.Τ.Α. σε δυναμικές δομές, ικανές να παρακολουθούν τις εξελίξεις της κοινωνίας, της οικονομίας και της τεχνολογίας, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την μέγιστη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της χώρας. Γι' αυτό, εκτός από την ενδοπεριφερειακή και ενδοδημοτική αποκέντρωση και την υιοθέτηση θεσμών διαδημοτικής και διαβαθμιδικής συνεργασίας, προωθείται η αναδιοργάνωση και ο λειτουργικός εκσυγχρονισμός του συστήματος διοίκησης και η ενίσχυση της δημοκρατικής λειτουργίας των οργάνων της μέσα από ένα νέο πλαίσιο με κύριους στόχους τον περιορισμό των δημαρχοκεντρικών - προσωποκεντρικών χαρακτηριστικών του συστήματος και τη μείωση της εσωτερικής συγκέντρωσης της πολιτικής ισχύος σε όργανα όπως η Εκτελεστική Επιτροπή.

Οι άξονες ανασυγκρότησης της Τ.Α. πιο συγκεκριμένα θα αφορούν τα εξής:

• Ενίσχυση της δημοκρατικής λειτουργίας των δομών και οργάνων της Τ.Α.
• Αναδιοργάνωση και εξορθολογισμό των διοικητικών δομών.
• Απλοποίηση του θεσμικού πλαισίου άσκησης αρμοδιοτήτων και προτυποποίηση των διοικητικών διαδικασιών.
• Αξιοποίηση νέων τεχνολογιών (ψηφιακή διοίκηση χωρίς εσωτερικά σύνορα), ώστε να επιτευχθεί η κάθετη και η οριζόντια διαλειτουργικότητα των βάσεων δεδομένων του Δημοσίου που θα επιτρέπει την οίκοθεν ταχεία ηλεκτρονική διεκπεραίωση των συναλλαγών των πολιτών με το Δημόσιο και θα συμβάλλει στην εμπέδωση της εταιρικής σχέσης και της συνεργασίας μεταξύ των τριών επιπέδων της Δημόσιας Διοίκησης, ως ισότιμων πυλώνων του ενιαίου πολιτικού και διοικητικού συστήματος της χώρας και στον περιορισμό της γραφειοκρατίας.

ΠΥΛΩΝΑΣ V. ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ

Η επαναθεσμοποίηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στοχεύει τόσο στην αναβάθμιση του ρόλου και της καταστατικής θέσης των αιρετών, όσο και στη βελτίωση των πολιτικών για το ανθρώπινο δυναμικό. Προϋποθέτει τον εκσυγχρονισμό του συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης για τη βελτίωση της διοικητικής ικανότητας των αιρετών και των δημοσίων λειτουργών, ενώ παράλληλα είναι αναγκαίο να εκπονηθεί νέος Κώδικας Δημοτικών Υπαλλήλων.

ΠΥΛΩΝΑΣ VΙ. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ

Επειδή το κύρος της αυτοδιοίκησης συναρτάται από τον δημοκρατικό και κοινωνικό έλεγχο, η νέα μεταρρύθμιση θα περιλαμβάνει την καθιέρωση διαδικασιών εσωτερικού και κοινωνικού ελέγχου, και θα στοχεύει στην επίτευξη μιας νέας ισορροπίας του ελεγκτικού συστήματος, η οποία θα ενισχύσει τη λογοδοσία των Ο.Τ.Α. και τον ρόλο των πολιτών. Στο πλαίσιο αυτό προωθείται η απλοποίηση, ο συντονισμός και η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα των εξωτερικών ελεγκτικών μηχανισμών και του συστήματος εποπτείας των ΟΤΑ, η θεσμοθέτηση εσωτερικού ελεγκτικού μηχανισμού σε κάθε Ο.Τ.Α. και η ενίσχυση των λειτουργιών διαφάνειας και κοινωνικού ελέγχου.

ΠΥΛΩΝΑΣ VΙΙ. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΩΝ Ο.Τ.Α.

Οι ήδη θεσπισμένες αρμοδιότητες των ΟΤΑ α’ και β’ βαθμού για την άσκηση κοινωνικής και προνοιακής πολιτικής και ιδιαίτερα για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και για την προστασία ευάλωτων ομάδων, αποκτούν βαρύνουσα σημασία σε περιόδους παρατεταμένης λιτότητας και ύφεσης. Λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων αυτών από τις δύο βαθμίδες αυτοδιοίκησης τις τελευταίες δεκαετίες έχει διαπιστωθεί έλλειψη συνεκτικότητας, σοβαρές στρεβλώσεις και μειωμένη αποτελεσματικότητα σε σχέση με τους δαπανηθέντες εθνικούς και κοινοτικούς πόρους, στο νέο πλαίσιο απαιτείται:

• Καθιέρωση τεκμηρίου αρμοδιότητας άσκησης της κοινωνικής πολιτικής υπέρ των Δήμων.
• Ενίσχυση και αναβάθμιση της κοινωνικής υπηρεσίας των Δήμων, ώστε να αναλάβει επιτελικό - συντονιστικό ρόλο, και ταυτοχρόνως ρόλο σχεδιασμού και διάγνωσης των αναγκών, ώστε να συμβάλει στην ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων και στη δημιουργία δικτύων.
• Σύνδεσή της με τη στενή έννοια της κοινωνικής (προνοιακής) πολιτικής, με την ανάπτυξη άλλων παράπλευρων κοινωνικών δράσεων των Δήμων (στους τομείς της λαϊκής στέγης, της πρωτοβάθμιας υγείας, της παιδείας, του πολιτισμού, του αθλητισμού κ.λπ.), μέσω των οποίων θα διασφαλίζεται η πρόσβαση όλων των πολιτών σε κάθε σημείο της χώρας σε ίδιες ποιοτικές παροχές με στόχο την διαρκή ενίσχυση της κοινωνικής και εδαφικής συνοχής.

Τα σημαντικά ελλείμματα και κενά που έχουν παρατηρηθεί θα αντιμετωπιστούν με την ένταξη στο Τριετές Πρόγραμμα Αναβάθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ομάδας δράσεων υπο τον τίτλο «Ενίσχυση των Κοινωνικών Πολιτικών των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης» που ουσιαστικά θα αφορά την ενδυνάμωση του ρόλου, των αρμοδιοτήτων, της οργάνωσης και των υλικών και ανθρώπινων πόρων της Τ. Α. στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής, καθώς και την εισαγωγή μηχανισμών συντονισμού με τα άλλα επίπεδα της Δημόσιας Διοίκησης.

ΠΥΛΩΝΑΣ VIIΙ. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΗΣ ΤΟΠΙΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

Οι Περιφέρειες και οι Δήμοι καλούνται να διαδραματίσουν καθοριστικό ρόλο στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και στην ισόρροπη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, ωστε να αντιμετωπιστούν οι διαπεριφερειακές και ενδοπεριφερειακές ανισότητες και οι αδυναμίες των περιοχών με γεωγραφικά μειονεκτήματα(ορεινές, νησιωτικές).

Η Τ.Α. για την επόμενη περίοδο καλείται να σχεδιάσει σε ενα προγραμματικό πλαίσιο, με δεδομένα, το ασφυκτικό δημοσιονομικό πλαίσιο και τους περιορισμένους διαθέσιμους πόρους, αλλά και τις νέες προσεγγίσεις του χώρου στη χάραξη του προγραμματισμού. Στα πλαίσια αυτά θα πρέπει να επανεξετάσει το πλαίσιο του σχεδιασμού της τοπικής ανάπτυξης, στοχεύοντας σε καινοτομικές αναπτυξιακές παρεμβάσεις χαμηλού κόστους, κινούμενη σε διαφορετική λογική απο αυτήν των μεγάλων εργων και των πολλών μικρών κατακερματισμένων εργων που εγκλώβιζαν την αναπτυξιακή πολιτική. Στην κατεύθυνση αυτή απαραίτητη ειναι η μετάβαση σε εναν αναπτυξιακό σχεδιασμό που θα προσδιορίζει με σαφήνεια και θα οριοθετεί τις αναπτυξιακές επιλογές στρατηγικού χαρακτήρα, θα ιεραρχεί τις προτεραιότητες και θα συγκεντρώνει τους πόρους και τις δυνάμεις στην υλοποίηση των παραπάνω στόχων. Σύμφωνα με τα παραπάνω η Τ.Α. θα πρέπει να στραφεί και σε παρεμβάσεις ενίσχυσης κοινωνικής οικονομίας και αλληλέγγυων δικτύων, συνδέοντας τες οργανικά με την τοπική ανάπτυξη, διαφοροποιώντας το αναπτυξιακό της πρότυπο,το οποίο να ανταποκρίνεται στις τοπικές ιδιαιτερότητες και κοινωνικές ανάγκες.

Με δεδομένο επίσης την ενίσχυση της χωρικής προσέγγισης στη χάραξη του προγραμματισμού και τις χωρικές ενότητες να προκρίνονται ως η πλέον ενδεδειγμένη βάση που ενοποιεί και ολοκληρώνει τις επιμέρους αναπτυξιακές παρεμβάσεις σε επίπεδο παραγωγικών κλάδων, η Τ.Α. («οι τοπικότητες»), καλείται να διαδραματίσει ενεργότερο ρόλο, τόσο στη διαμόρφωση των αναπτυξιακών στοχεύσεων, οσο και στην υλοποίηση τους. Η ανταπόκριση στον παραπάνω ρόλο προυποθέτει την επανεξέταση της γεωγραφίας στον αυτοδιοικητικό χώρο, αλλά και των διαβαθμιδικών, διατομεακών και διαδημοτικών συνεργασιών.

Με δεδομένη την παραπάνω αναγκαιότητα θα πρέπει να εκπονηθεί Εθνικό Σχέδίο για την Περιφερειακή και Τοπική Ανάπτυξη, το οποίο θα συνδέει τον χωρικό με τον αναπτυξιακό Σχεδιασμό και θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα της απασχόλησης, της κοινωνικής πολιτικής, της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας και της επιχειρηματικότητας.

ΠΥΛΩΝΑΣ IX ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ Ο.Τ.Α.

Στο πλαίσιο της επανοικοδόμησης του κοινωνικού κράτους, συμπληρωματικό ρόλο σε ισχυρές δημόσιες δομές και πολιτικές πρέπει να έχει η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Είναι ανάγκη να δοθούν ευκαιρίες διεξόδου σε άνεργες/ ανέργους και δυνατότητες κοινωνικής ένταξης σε κοινωνικά ευπαθείς και ευάλωτες ομάδες πληθυσμού (Ρομά, ΑμεΑ, μονογονείς, άστεγες/ άστεγους, μακροχρόνια άνεργους/ άνεργες, κ.λπ.). Παράλληλα με ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος, να καταστεί εφικτό ένα πρότυπο μοντέλο αυτοδιαχείρισης της προσφοράς, της κατανάλωσης και της κάλυψης επιπλέον αναγκών σε υπηρεσίες και αγαθά σε τοπικό επίπεδο, καθώς και η αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πόρων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Για την υλοποίηση των ανωτέρω Πυλώνων του Στρατηγικού Σχεδίου χρειάζεται να εκπονηθεί το Τριετές Πρόγραμμα Αναβάθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το οποίο θα περιέχει όλες τις αναγκαίες δράσεις, κοστολογημένες και με χρονοδιάγραμμα εφαρμογής.

Ενδεικτικά, οι δράσεις αυτές θα έχουν χαρακτήρα κοινωνικο-πολιτικό, προγραμματικό, επιχειρησιακό, οικονομικό, οργανωτικό, διοικητικό, τεχνολογικό, ενημερωτικό, επικοινωνιακό και συμμετοχικό. Κατά τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των δράσεων αυτών θα προκύψουν οι αναγκαίες νομικές ρυθμίσεις, που θα ενσωματωθούν στο νέο νομοθετικό πλαίσιο.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ - ΟΔΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ

Οι βαθιές τομές στο πολιτικό – διοικητικό σύστημα της χώρας θα ξεκινήσουν με :

• τριετές (2016-2018) Πρόγραμμα Αναβάθμισης της Τ.Α., το οποίο θα βασιστεί στους Πυλώνες που αναφέρονται στο παρόν κείμενο,
• την αντικατάσταση του «Καλλικράτη» με ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο,
• την Συνταγματική Αναθεώρηση, μέσω της οποίας θα κατοχυρωθεί ένα νέο πλαίσιο σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Χάρτα της Τ.Α. και τις προγραμματικές θέσεις της Κυβέρνησης.
• την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων και την οριστικοποίηση του νέου πολιτικό – διοικητικού συστήματος.

Στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να ληφθούν υπόψη:

• οι συνταγματικές δεσμεύσεις,
• τα δημοσιονομικά & οικονομικά δεδομένα
• η πολύχρονη, βαθειά ριζωμένη κουλτούρα του συγκεντρωτισμού που διαπερνά το πολιτικό προσωπικό, τους υπηρεσιακούς παράγοντες, τους πολίτες,άνδρες και γυναίκες της χώρας,
• η αποτίμηση των προηγούμενων μεταρρυθμίσεων,
• η εμπειρία από την εφαρμογή των προηγούμενων μεταρρυθμίσεων.

Ειδικότερα σε σχέση με την εμπειρία από την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που προηγήθηκαν θα πρέπει να σημειωθούν τα εξής δεδομένα: Καταρχάς, οι προηγούμενες μεταρρυθμίσεις περιορίστηκαν στην αλλαγή δομών και αρμοδιοτήτων στο επίπεδο της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας τοπικής αυτοδιοίκησης, ενώ καμία δεν επαναπροσδιόρισε τις σχέσεις μεταξύ των τριων επιπέδων του διοικητικού συστήματος. Κατά δεύτερον, οι προηγούμενες μεταρρυθμίσεις προέκυψαν μετά από νομοθετική πρωτοβουλία του Υπουργείου Εσωτερικών ενώ δεν διασφαλίστηκε η συνεργασία με άλλα υπουργεία - δηλαδή τα Υπουργεία Ανάπτυξης, Αγροτικής Ανάπτυξης, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος, Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής. Βασική συνέπεια αυτής της πολιτικής προσέγγισης ήταν το γεγονός πως οι αρμοδιότητες των Περιφερειών και των Δήμων που περιλήφθηκαν στα αντίστοιχα κανονιστικά κείμενα αποτελούσαν απλή αντιγραφή υπαρχόντων νομοθετικών κειμένων χωρίς να έχει διασφαλιστεί ότι οι Δήμοι και οι Περιφέρειες αποτελούν οργανικούς κρίκους του διοικητικού συστήματος σχεδιασμού και εφαρμογής δημόσιων πολιτικών. Κατά τρίτον, οι προηγούμενες μεταρρυθμίσεις (εκτός του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ) δεν συνοδεύτηκαν από συναφές πρόγραμμα υποστήριξης. Επίσης οι προηγούμενες μεταρρυθμίσεις συνήθως αφορούσαν μόνο την αλλαγή του κανονιστικού πλαισίου, δηλαδή ήταν νομοθετικές μεταρρυθμίσεις οι οποίες δεν συνοδεύτηκαν από ένα συνολικότερο ΣΧΕΔΙΟ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ. Επιπλέον δεν συμπεριέλαβαν βελτίωση των πολιτικών για το ανθρώπινο δυναμικό, δεδομένου ότι οι τελευταίες καθορίζονται από ειδικά νομοθετήματα (Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων, Κώδικα Δημοτικών Υπαλλήλων, Ενιαίο Μισθολόγιο κ.λπ.).

Τέλος θα πρέπει ο σχεδιασμός να διέπεται από κριτήρια αποτίμησης/ αξιολόγησης και σχεδιασμού των μεταρρυθμίσεων

Οι σημαντικές νομοθετικές αλλαγές των δομών που συντελέσθηκαν την περίοδο της Μεταπολίτευσης και ιδιαιτέρως μετά το 1981, ήταν η θέσπιση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ο «Καποδίστριας» και ο «Καλλικράτης» με τις συγχωνεύσεις και τις αιρετές Νομαρχίες και Περιφέρειες. Επιμέρους μεταρρυθμίσεις που πέτυχαν την κοινωνική αποδοχή και υποστήριξη ήταν κυρίως τα ΚΕΠ, το ΑΣΕΠ, η «Διαύγεια» και ο Συνήγορος του Πολίτη. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την συνολικότερη αναδιάρθρωση του πολιτικού - διοικητικού συστήματος της χώρας, κρίνεται αναγκαίο και να αποτιμηθούν/ αξιολογηθούν οι μεταρρυθμίσεις που προηγήθηκαν στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων, αλλά και να αξιοποιηθούν τα ευρήματα και συμπεράσματα που θα προκύψουν στον σχεδιασμό για τις νέες μεταρρυθμίσεις και τη συνολικότερη αναδιάρθρωση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Τα κριτήρια αποτίμησης/ αξιολόγησης των προγενέστερων μεταρρυθμίσεων, τα οποία θα μπορούσαν να συνιστούν και κριτήρια για την ex ante αξιολόγηση των νέων μεταρρυθμίσεων, ενδεικτικά αφορούν στα εξής:

1. Εμβέλεια των αλλαγών ως προς τα τρία επίπεδα της Δημόσιας Διοίκησης και την μεταξύ τους προκύπτουσα σχέση.
2. Διεύρυνση του ρόλου της Τ.Α. στις τομεακές δημόσιες πολιτικές και στον διατομεακό συντονισμό.
3. Οικονομική Αυτοτέλεια
4. Προώθηση της περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης.
5. Συμβολή α) στη δημοκρατική και αποτελεσματική Διακυβέρνηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης με συμμετοχή και δημοκρατικό έλεγχο β) στην οργάνωση και τον λειτουργικό εκσυγχρονισμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και γ) στη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών στους πολίτες/στις πολίτιδες και τις επιχειρήσεις.
6. Αναβάθμιση της καταστατικής θέσης των αιρετών και βελτίωση των πολιτικών για το στελεχιακό δυναμικό/ προσωπικό.
7. Απλοποίηση και αποτελεσματικότητα του ελέγχου νομιμότητας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
8. Απλότητα και πληρότητα του κανονιστικού πλαισίου των μεταρρυθμίσεων.
9. Υποστήριξη της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και αποτελεσματικότητα της αξιοποιηθείσας «μεταρρυθμιστικής τεχνικής».
10. Πρόγραμμα δημοσιότητας και δράσεις ενημέρωσης και συμμετοχής των φορέων και των πολιτών/των πολίτιδων.

Στο πλαίσιο του Οδικού Χάρτη προτείνονται τα κάτωθι βήματα:

• Υιοθέτηση, μετά από διαβούλευση, του παρόντος Στρατηγικού Σχεδίου για τη δημοκρατική μεταρρύθμιση και διοικητική αναδιάρθρωση του διοικητικού συστήματος της χώρας.
• Εκπόνηση Τριετούς Προγράμματος (2016 – 2018) Αναβάθμισης της Τ.Α, το οποίο θα βασιστεί στους Πυλώνες που αναφέρονται στο παρόν κείμενο και θα περιέχει όλες τις αναγκαίες δράσεις, κοστολογημένες και με χρονοδιάγραμμα εφαρμογής. Βασική δράση του Τριετούς Προγράμματος είναι η μεταρρύθμιση του νομοθετικού πλαισίου.

Το Τριετές Πρόγραμμα θα περιέχει Πρόγραμμα Υποστήριξης της Εφαρμογής του (με επιχειρησιακή – τεχνική υποστήριξη των Ο.Τ.Α.), το οποίο θα διαθέτει τους αναγκαίους υλικούς και άυλους πόρους, επιστημονική και τεχνική υποστήριξη, σύστημα αξιολόγησης

Για την εξειδίκευση και εφαρμογή του Τριετούς Προγράμματος θα υπογραφεί Προγραμματική Σύμβαση μεταξύ του Υπουργείου Εσωτερικών & Διοικητικής Ανασυγκρότησης, του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, στο πλαίσιο της οποίας θα συγκροτηθεί Επιτροπή Παρακολούθησης με μέλη απο τα αντίστοιχα Υπουργεία.

• Αντικατάσταση του ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ με ενα νέο νομοθετικό πλαίσιο
• Προετοιμασία της συνταγματικής αναθεώρησης με την διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων στα υπό αναθεώρηση άρθρα που θα προταθούν.
• Τέλος, η νέα μεταρρύθμιση και το Τριετές Πρόγραμμα ειναι σκόπιμο να περιέχουν ένα πρόγραμμα δημοσιότητας και ενημέρωσης των πολιτών και διαβούλευσης με τους συλλογικούς φορείς των ΟΤΑ και τους εργαζόμενους αλλά και την επιστημονική κοινότητα, καθώς επίσης και με το κοινοβούλιο μέσα απο την υποεπιτροπή που εχει συσταθεί στη Βουλή.

Για την εφαρμογή των παραπάνω συγκροτείται Επιτροπή Σχεδιασμού και Διοίκησης της εφαρμογής της Νέας Μεταρρύθμισης η οποία θα εχει την ευθύνη της εφαρμογής του Στρατηγικού Σχεδίου και της εκπόνησης και εφαρμογής του Τριετούς Προγράμματος Αναβάθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Τέλος συγκροτείται Επιτροπή Επαναθεσμοποίησης στο ΥΠΕΣΔΑ με κύριο έργο της, την κατάρτιση του νέου νομοθετικού πλαισίου, το οποίο θα βασιστεί στους Πυλώνες που αναφέρονται στο παρόν κείμενο. Στην Επιτροπή θα συμμετέχουν πολιτικά στελέχη της ηγεσίας του ΥΠΕΣΔΑ, εκπροσώπων των ΕΝΠΕ και ΚΕΔΕ, υπηρεσιακών παραγόντων και εμπειρογνωμόνων, για την εκπόνηση εντός του 2016, σχεδίου του νέου θεσμικού πλαισίου. Η Επιτροπή, αφού συγκροτηθεί σε επιμέρους ομάδες, θα έχει την ευχέρεια να καλεί σε συνεργασία ερευνητικούς και κοινωνικούς φορείς ώστε να εμπλουτίσει την προσπάθειά της με κάθε προσφερόμενη χρήσιμη γνώση. Παράλληλα, θα λάβει υπόψη την εμπειρία καλών πρακτικών από άλλες χώρες. Το θεσμικό πλαίσιο της νέας μεταρρύθμισης θα κωδικοποιεί και θα συμπληρώνει το υπάρχον και θα ενσωματώνει τις ρυθμίσεις που απαιτούν οι ανωτέρω εννέα προγραμματικοί στόχοι μεταρρύθμισης με τελικό παραδοτέο ένα ενιαίο νομοθετικό κείμενο, Αυτός θα περιλαμβάνει διακριτά κεφάλαια αφενός για τους μικρούς ορεινούς και νησιωτικούς Δήμους και τις νησιωτικές Περιφέρειες, αφετέρου για τη μητροπολιτική διακυβέρνηση.